پادشاهِ برگزیدهٔ خدا
1چرا ملّتها شورش می‌کنند؟
چرا مردم بی‌جهت دسیسه می‌چینند؟
2پادشاهان زمین قیام می‌کنند،
و حاکمان علیه خداوند و برگزیدهٔ او توطئه می‌نمایند.
3آنها می‌گویند: «بیایید زنجیر بندگیِ خداوند را پاره کنیم
و خود را از قید و بند او آزاد سازیم.»
4خداوند که در آسمان بر تخت خود نشسته است،
به نقشه‌های ایشان می‌خندد.
5آنگاه از روی خشم آنها را سرزنش می‌نماید
و با غضب خود آنها را به وحشت انداخته، می‌فرماید:
6«من پادشاهِ برگزیدهٔ خود را در صهیون،
کوه مقدّس خود، بر تخت نشانده‌ام.»
7پادشاه می‌گوید: «من فرمان خداوند را اعلام می‌کنم، او به من گفته است:
‘از امروز من پدر تو شده‌ام،
و تو پسر من هستی.
8تو از من بخواه، و من تمام ملّتها را میراث تو می‌سازم؛
و تمام زمین از آن تو خواهد بود.
9تو با عصای آهنین بر آنان حکمرانی خواهی کرد
و مانند کوزهٔ کوزه‌گران آنان را درهم خواهی شکست.’»
10اکنون ای پادشاهان، توجّه کنید
و ای حکمرانان روی زمین، آگاه باشید.
11خداوند را با ترس و لرز خدمت کنید.
12در برابر او تعظیم کنید،
مبادا خشم او برافروخته شده
شما را هلاک سازد.
خوشا به حال کسانی‌که به او پناه می‌برند.