مزامیر باب 38

image_pdfimage_print
سرود داوود، یک سوگواری
دعای شخص رنج دیده
1خداوندا، هنگامی‌که خشمناک هستی مرا مجازات نکن.
2تیرهای تو در بدنم فرو رفته‌اند؛
و مرا به زمین زده‌ای.
3به‌خاطر خشم تو در عذاب شدید هستم.
از دست گناهانم، همهٔ اعضای بدنم به درد آمده است.
4چون گناهان من از سرم گذشته
و برای من بار سنگینی شده‌اند.
5به‌خاطر حماقتم، زخمهای بدنم بو گرفته
و متعفّن شده‌اند.
6به خود می‌پیچم و قامتم منحنی شده
و سراسر روز ناله می‌کنم.
7کمرم از شدّت درد می‌‌سوزد
و همهٔ اعضای بدنم به درد آمده است.
8بکلّی لِه شده و از بین رفته‌ام
و از شدّت ناله به تلاطم افتاده‌‌ام.
9خداوندا، تو از خواسته‌های من آگاهی
و ناله‌ها‌یم از تو پنهان نیست.
10دل من به تپش افتاده و نیرویم را از دست داده‌ام
و نوری در چشمم نمانده است.
11دوستان و همسایگانم به‌خاطر بلایی که بر من آمده از من دوری می‌کنند
و حتّی خویشاوندانم از من گریزانند.
12دشمنان جانم برایم دام گسترده‌اند
و کسانی‌که می‌‌‌خواهند مرا اذیّت کنند، تهدیدم می‌کنند
و تمام روز برایم نقشه می‌کشند.
13امّا من مانند ناشنوایی هستم که نمی‌شنود
و همچون لالی که حرف نمی‌زند.
14بلی، مانند کرها نه می‌شنوم
و نه جواب می‌دهم.
15امّا ای خداوند، به تو توکّل دارم.
ای خداوند، خدای من، تو جواب خواهی داد.
16من به درگاه تو دعا می‌کنم.
تو نگذار که آنان از ناراحتی من شاد شوند و بر خود ببالند.
17جانم به لب رسیده است
و از شدّت درد لحظه‌ای آرام ندارم.
18من به گناهان خود اعتراف می‌کنم
و از خطاهایی که کرده‌‌ام پشیمانم.
19دشمنانم سالم و قوی هستند
و آنانی که بی‌سبب از من نفرت دارند بسیارند.
20آنانی که به عوض نیکی‌های من به من بدی می‌کنند
با من مخالفت می‌کنند، چون من کوشش می‌کنم کار نیک انجام دهم.
21خداوندا، مرا ترک مکن!
ای خدای من، از من دور مباش!
22ای خداوند، ای نجات‌دهندهٔ من، به کمک من بشتاب!

دیدگاهتان را بنویسید