مزامیر باب 57

image_pdfimage_print
سرود داوود، وقتی از دست شائول از غار گریخت
دعا برای کمک
1خدایا بر من رحم کن،
بر من رحم کن زیرا به تو پناه می‌آورم.
زیر سایهٔ بالهای تو پناه می‌برم
تا توفان بلا بگذرد.
2من به درگاه خدای متعال،
خدایی که همهٔ احتیاجات مرا برآورده می‌سازد، دعا می‌کنم.
3او از آسمان دعای مرا می‌شنود و مرا نجات می‌دهد.
او دشمن مرا شکست می‌دهد
و مرا از محبّت و رحمت پایدار خود برخوردار می‌سازد.
4دشمنانم مرا محاصره کرده‌اند،
آنهایی که مانند شیرهای درّنده هستند.
دندانها‌یشان مانند نیزه، تیز
و زبانشان مانند شمشیر، برّان است.
5خدایا، عظمت و شکوه تو بالاتر از آسمانها
و جلال تو بر سراسر روی زمین آشکار گردد.
6دشمنانم برای من دام گسترده‌اند تا مرا گرفتار سازند.
در زیر بار غم خم گشته‌ام.
آنها چاهی سر راه من کندند،
امّا خودشان در آن افتادند.
7خدایا، دل من استوار و محکم است
و برای تو سرود شکرگزاری خواهم سرایید.
8ای جان من بیدار شو.
ای عود من و ای بربط من، بیدار شوید،
من خورشید را بیدار خواهم کرد.
9خدایا، در بین اقوام جهان تو را سپاس خواهم گفت
و در میان مردم تو را ستایش خواهم كرد.
10زیرا محبّت پایدار و وفاداری تو
بالاتر از آسمانهاست.
11خدایا، عظمت و شکوهت را در آسمان
و جلالت را بر روی زمین آشکار فرما.

دیدگاهتان را بنویسید