خداوند ملّتها را داوری خواهد کرد
1خداوند می‌فرماید:
«در آن زمان هنگامی‌که سعادت و آرامی را
به یهودا و اورشلیم بازگردانم،
2تمام اقوام جهان را در دشت داوری جمع کرده
در آنجا آنها را به‌خاطر میراث خود،
یعنی قوم اسرائیل محاکمه خواهم کرد،
زیرا آنها قوم مرا در بین اقوام جهان پراکنده ساخته
و سرزمین مرا تقسیم کردند.
3آنها بر قوم من قرعه انداختند.
پسران جوان را در عوض فاحشه‌ها دادند
و دختران را در مقابل شراب فروختند.
4«ای صور و صیدون و ای سرزمین فلسطین، با من چه‌کار دارید؟ آیا می‌خواهید از من انتقام بگیرید؟ اگر چنین کنید من بی‌درنگ شما را مجازات خواهم نمود. 5شما نقره و طلا و گنجینه‌های نفیس مرا گرفته به پرستشگاههای خود بردید. 6مردم یهودا و اورشلیم را به یونانیان فروختید و آنها را از وطنشان آواره ساختید. 7امّا من آنها را از جایهایی که به آن فروخته شده‌اند بازمی‌گردانم و شما را به سزای کارهایتان می‌رسانم. 8پسران و دختران شما را به مردم یهودا می‌فروشم، آنها نیز ایشان را به سبائیان که در سرزمینی دوردست زندگی می‌کنند، خواهند فروخت. من که خداوند هستم، این را می‌گویم.
9«به اقوام جهان اعلام کنید،
‘برای جنگ آماده شوید
و جنگجویان ورزیدهٔ خود را فرا خوانید
و سپاهیان را جمع کنید.
10گاوآهنهای خود را ذوب کنید و از آنها شمشیر بسازید
و از ارّه‌هایتان نیزه تهیّه نمایید.
افراد ضعیف هم خود را برای جنگ آماده کنند.
11بیایید ای تمامی قبایل اطراف،
عجله کنید
و در درّه جمع شوید!’»
خداوندا، جنگ‌آورانت را برای حمله فرود آور!
12خداوند می‌فرماید:
«تمام اقوام بیایند و در دشت داوری جمع شوند.
من در آنجا می‌نشینم
و همه را محاکمه می‌کنم.
13داسها را بردارید،
زیرا محصول رسیده و برای درو آماده است.
مردم همه شریر شده‌اند،
پس بروید و آنها را همان‌طور که انگورها را برای شراب در چرخشت لِه می‌کنند تا شراب لبریز گردد،
پایمال سازید.»
14دسته‌دسته در دشت داوری جمع شوند،
زیرا در آنجا روز خداوند بزودی فرا خواهد رسید.
15آفتاب و ماه تاریک می‌شوند
و ستارگان نور خود را از دست می‌دهند.
16غرّش صدای خداوند از فراز کوه صهیون برمی‌خیزد
و همچون رعد از اورشلیم فریاد می‌زند.
آسمان و زمین به لرزه می‌آیند،
امّا خداوند پناهگاه قوم خود، اسرائیل بوده
از ایشان حمایت می‌کند.
خداوند قوم خود را برکت خواهد داد
17آنگاه شما خواهید دانست که من،
خداوند خدای شما، بر کوه مقدّس خود صهیون، ساکن هستم.
اورشلیم شهری مقدّس خواهد بود
و بیگانگان دیگر هرگز نخواهند توانست بر آن پیروز شوند.
18در آن زمان از کوهها شراب تازه می‌چکد
و از تپّه‌ها شیر جاری می‌شود.
جویهای خشک یهودا از آب لبریز می‌گردند
و از معبد بزرگ چشمهٔ آب فوران می‌کند
و درّهٔ اقاقیا را سیراب می‌سازد.
19سرزمینهای مصر و اَدوم
به‌خاطر ظلمی که در حق اهالی یهودا کرده‌اند
و خون مردم بی‌گناه را در آنجا ریخته‌اند،
به بیابان خشک و بایر تبدیل خواهند شد.
20امّا یهودا و کوه صهیون برای همیشه آباد و پرجمعیّت می‌ماند.
21انتقام خون ایشان را خواهم گرفت
و از خطای گناهکار نخواهم گذشت،
چون من، خداوند در صهیون ساکن خواهم شد.