عبرانیان باب ۱۰

image_pdfimage_print
۱شریعت موسی تصویر کاملی از حقایق آسمانی نبود، بلکه فقط از پیش دربارهٔ چیزهای نیکوی آینده خبر می‌داد. مثلاً سال به سال طبق شریعت همان قربانی‌ها را تقدیم می‌کردند ولی با این وجود، عبادت‌کنندگان نتوانستند به کمال برسند. ۲اگر این عبادت‌کنندگان فقط یک‌بار از گناهان خود پاک می‌شدند، دیگر خود را گناهکار نمی‌دانستند و تمام این قربانی‌ها موقوف می‌شد. ۳امّا در عوض این قربانی‌ها همه‌ساله گناهان آنها را به‌یادشان می‌آورد، ۴زیرا خون گاوها و بُزها هرگز نمی‌تواند گناهان را برطرف نماید.
۵به این جهت وقتی مسیح می‌‌خواست به جهان بیاید فرمود:
«تو خواهان قربانی و هدیه نبودی.
امّا برای من بدنی فراهم کردی.
۶از قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های گناه خشنود نبودی.
۷آنگاه گفتم ای خدا، من حاضرم
و چنانکه در کتاب‌ تورات آمده است،
من آمده‌ام تا ارادهٔ تو را بجا آورم.»
۸او اول می‌گوید: «خواهان قربانی و هدیه و قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های گناه نبودی و از آنها خشنود نمی‌شدی.» (با وجود این که اینها بر طبق شریعت تقدیم می‌شوند.) ۹آنگاه می‌گوید: «من آمده‌ام تا ارادهٔ تو را بجا آورم.» به این ترتیب خدا قربانی‌های پیشین را منسوخ نموده و قربانی مسیح را به جای آنها برقرار کرده است. ۱۰پس وقتی عیسی مسیح ارادهٔ خدا را بجا آورد و بدن خود را یک‌بار و آن هم برای همیشه به عنوان قربانی تقدیم کرد، ما از گناهان خود پاک شدیم.
۱۱هر کاهنی همه‌روزه پیش قربانگاه می‌ایستد و خدمت خود را انجام می‌دهد و یک نوع قربانی را مکرراً تقدیم می‌کند، قربانی‌‌ای که هرگز قادر به بر طرف ساختن گناه نیست. ۱۲امّا مسیح برای همیشه یک قربانی به جهت گناهان تقدیم نمود و بعد از آن در دست راست خدا نشست. ۱۳و در آنجا منتظر است تا دشمنانش پای‌انداز او گردند. ۱۴پس او با یک قربانی، افرادی را که خدا تقدیس می‌کند، برای همیشه کامل ساخته است.
۱۵در اینجا ما گواهی روح‌القدس را نیز داریم. او قبل از همه می‌گوید:
۱۶«این است پیمانی که پس از آن زمان با آنان خواهم بست.»
خداوند می‌فرماید:
«احکام خویش را در دلهای آنان می‌گذارم
و آنها را بر افکارشان خواهم نوشت.»
۱۷و بعد از آن می‌فرماید: «من هرگز گناهان و خطاهای آنان را به‌یاد نخواهم آورد.» ۱۸پس وقتی این گناهان آمرزیده شده‌اند دیگر نیازی به قربانی گناه نیست.
آمادگی برای رسیدن به حضور خدا
۱۹پس ای برادران، ما به وسیلهٔ خون عیسی مسیح اجازه یافته‌ایم که با شهامت ۲۰از راه تازه و زنده‌ای که مسیح از میان پرده به روی ما باز کرده است، یعنی به وسیلهٔ بدن خود، به مقدّس‌ترین مکان وارد شویم. ۲۱چون ما کاهن بزرگی داریم که بر خاندان خدا گمارده شده است، ۲۲از صمیم قلب و از روی ایمان کامل دلهای خود را از اندیشه‌های گناه‌آلود پاک ساخته و بدنهایمان را با آب خالص بشوییم و به حضور خدا بیاییم. ۲۳↵ امیدی را که به آن معترفیم محکم نگاه داریم، زیرا او که به ما وعده داده است، به وعده‌های خود وفا می‌کند. ۲۴برای پیشی جستن در محبّت و کارهای نیکو یکدیگر را تشویق کنیم. ۲۵از جمع‌شدن با یکدیگر در مجالس کلیسایی غفلت نکنیم چنانکه بعضی‌ها به این عادت کرده‌اند؛ بلکه باید یکدیگر را بیشتر تشویق نماییم، مخصوصاً در این زمان که روز خداوند نزدیک می‌شود.
۲۶زیرا اگر ما پس از شناخت کامل حقیقت، عمداً به گناه خود ادامه دهیم، دیگر هیچ قربانی‌ای برای گناهان ما باقی نمی‌ماند! ۲۷بلکه فقط دورنمای وحشتناک روز داوری و خشم مهلک الهی که دشمنان خدا را می‌سوزاند، در انتظار ماست. ۲۸اگر کسی به شریعت موسی بی‌اعتنایی می‌کرد، بدون ترحّم به گواهی دو یا سه شاهد کشته می‌شد. ۲۹پس اگر کسی پسر خدا را تحقیر نموده و خونی را که پیمان بین خدا و انسان را اعتبار بخشیده و او را از گناهانش پاک ساخته است، ناچیز شمارد و به روح پرفیض خدا اهانت نماید، با چه کیفر شدیدتری روبه‌رو خواهد شد! ۳۰زیرا ما می‌دانیم چه کسی گفت: «انتقام از آن من است، من تلافی خواهم کرد.» و «خداوند قوم خود را داوری خواهد نمود.» ۳۱چه هولناک و مخوف است افتادن در دستهای خدای زنده!
۳۲شما باید زمان گذشته را به‌یاد آورید: وقتی که تازه به نور الهی منوّر شدید و متحمّل رنجهای عظیم گشتید و استوار ماندید. ۳۳شما بارها در معرض اهانت و بدرفتاری قرار گرفتید و گاهی با کسانی‌که چنین بدیها را می‌دیدند شریک و سهیم بودید. ۳۴شما با زندانیان هم درد بودید و وقتی اموال شما را بزور می‌گرفتند، با خوشرویی آن را قبول می‌کردید چون می‌دانستید که صاحب چیزی هستید که بمراتب بهتر بوده و تا به ابد باقی می‌ماند. ۳۵↵ بنابراین اعتماد خود را از دست ندهید، زیرا پاداش بزرگی به همراه خواهد داشت. ۳۶↵ شما به صبر بیشتری احتیاج دارید تا ارادهٔ خدا را انجام داده، برکات موعود را به دست آورید. ۳۷چنانچه کتاب‌مقدّس می‌گوید:
«دیگر طولی نخواهد کشید
و آنکه قرار است بیاید،
خواهد آمد و درنگ نخواهد کرد.»
۳۸«شخص نیکو به وسیلهٔ ایمان زندگی خواهد کرد،
امّا اگر کسی از من روی‌گردان شود،
از او خشنود نخواهم بود.»
۳۹ولی ما جزء آنان نیستیم که روی‌گردان شده و هلاک می‌شوند. ما ایمان داریم و این ایمان منجر به نجات جانهای ما خواهد شد.

دیدگاهتان را بنویسید