معرّفی کتاب
نامهٔ به رومیان را، پولس برای تهیهٔ مقدّمات یک سفر به روم و بازدید از کلیسای آنجا نوشت. نقشهٔ او این بود که در بین مسیحیان آنجا کار کند و سپس با کمک آنها به اسپانیا برود. او در این نامه عقاید خود را دربارهٔ ایمان مسیحی و همچنین کاربرد آن را در زندگی مسیحیان شرح می‌دهد.
پس از سلام به اعضای کلیسای روم، هدف خود از نوشتن این نامه را این‌طور بیان می‌کند: انجیل آشکار می‌سازد که خدا چگونه فقط به وسیلهٔ فیض، رابطهٔ مردم را با خود اصلاح می‌کند و این آهنگ تا پایان نامه ادامه دارد (۱۷:۱)
پولس سپس این آهنگ را توسعه می‌دهد که همهٔ مردم چه یهودی چه غیر یهودی، نیاز دارند رابطهٔ خود را با خدا اصلاح کنند. چون همه به طور یکسان تحت سلطهٔ گناه می‌باشند. مردم به وسیلهٔ فیض عیسی مسیح با خدا مصالحه می‌کنند. سپس پولس زندگی تازه‌ای را با اتّحاد با مسیح شرح می‌دهد که نتیجهٔ رابطهٔ جدید با خدا می‌باشد. ایماندار با خدا مصالحه نموده و به وسیلهٔ روح خدا، از قدرت گناه و مرگ رهایی یافته است. در فصلهای ۵-۸ پولس مقصود شریعت الهی و قدرت روح خدا را در زندگی ایمانداران شرح می‌دهد و سپس به پاسخ این سؤال می‌پردازد که چگونه عیسی و یهودیان نقشهٔ خدا را برای مردم به انجام رساندند. او با این مسئله که ردکردن عیسی توسط یهودیان، قسمتی از نقشهٔ خدا بوده تا همه به فیض خدا در عیسی مسیح برسند، مطلب خود را پایان می‌دهد. او عقیده دارد که یهودیان همیشه عیسی را رد نخواهند کرد. سرانجام می‌نویسد که زندگی مسیحی چگونه باید ادامه یابد، مخصوصاً در مورد روابط محبّتانه با دیگران. او این روش را خدمت به خدا می‌نامد مانند: وظیفهٔ مسیحیان نسبت به دولت و نسبت به یکدیگر و مسئله وجدان. سپس نامه را با پیام شخصی و ستایش خدا خاتمه می‌دهد.
تقسیم‌بندی کتاب
مقدّمه و موضوع ۱:۱-۱۷
احتیاج به نجات و رستگاری ۱۸:۱-۲۰:۳
راه خدا برای نجات ۲۱:۳-۲۵:۴
زندگی تازه در مسیح ۱:۵-۳۹:۸
بنی‌اسرائیل در نقشهٔ خدا ۱:۹-۳۶:۱۱
رفتار مسیحی ۱:۱۲-۱۳:۱۵
خاتمه و سلامهای شخصی ۱۴:۱۵-۲۷:۱۶