مزامیر باب ۵۶
سرود داوود، بعد از اینکه فلسطینیان او را در جِت دستگیر کردند
توکّل بر خدا هنگام سختی
۱خدایا بر من رحم کن،
زیرا دشمنانم به من حمله می‌کنند
و پیوسته مرا عذاب می‌دهند.
۲تمام روز به من حمله می‌کنند
و آنانی که با من می‌جنگند، بسیارند.
۳ای خداوند، هنگامی‌که می‌ترسم،
به تو توکّل می‌کنم.
۴↵ به خدا توکّل می‌کنم و نمی‌ترسم.
او را به‌خاطر آنچه که انجام داده است شکر می‌کنم،
پس انسان فانی به من چه میتواند بکند؟
۵دشمنانم تمام روز به فکر آزار من هستند
و همیشه در پی آن هستند که راهی برای اذیّت من پیدا کنند.
۶آنها همه با هم در کمین هستند
و پیوسته مراقب من می‌باشند
تا مرا به قتل برسانند.
۷پس ای خدا، آنها را به‌خاطر شرارتشان مجازات کن
و به غضب خود گرفتار فرما.
۸تو از پریشانی من آگاهی،
حساب اشکهایم را داری
آیا آنها در دفتر تو نوشته نشده‌اند؟
۹آن روزی که تو را صدا می‌کنم
دشمنانم برمی‌گردند و می‌گریزند.
یقین دارم که خداوند پشتیبان من است.
۱۰وعده‌های خدا را ستایش می‌کنم و او را شکر می‌کنم.
۱۱بر او توکّل می‌کنم و نخواهم ترسید.
پس انسان فانی به من چه میتواند بکند؟
۱۲خدایا، نذرهای خود را به تو ادا خواهم کرد
و از تو سپاسگزار هستم.
۱۳زیرا تو مرا از مرگ نجات دادی،
و از نابودی رهانیدی
تا در پرتو نور حیات که از جانب تو می‌تابد
به حضور تو راه یابم.