چرا باید به خدایی ایمان داشت که اجازه می‌دهد شرارت وجود داشته باشد؟

چرا باید به خدایی ایمان داشت که اجازه می‌دهد شرارت وجود داشته باشد؟

سؤالی که در پسِ این پرسش نهفته است و اغلب پرسیده نمی‌شود، این است که آیا واقعاً خدا اهمیتی به این موضوع می‌دهد که من رنج می‌کشم؟ پاسخ به هر دو سؤال می‌تواند به‌طرز واضحی در اعمال خدا دیده شود. خداوند به‌حدی نسبت به رنج شما توجه دارد که با میل خود رنج کشید تا با شما یکی گردد و شما را نجات بخشد. زیبایی صلیب مسیح در این است که خدا داوطلبانه، به‌جای شما، به‌دست مردم شریر رنج کشید. با اینکه شرارت و درد نتیجۀ انتخاب‌های انسان است و نه انتخاب خدا، او خلقت خود را در معرض چیزی قرار نمی‌دهد که خودش تمایلی به تحمل آن ندارد. زمانی که شما دستخوش فقدان، طردشدگی، بیماری، یا درد می‌شوید، به یاد آورید که خدا به‌خاطر تجربۀ خودش می‌داند که شما چه احساسی دارید و با شما رنج می‌کشد. زمانی که خدا انسان گردید، کاملاً وارد انسانیت سقوط‌کرده شده و بنابراین، کاملاً رنج انسان را تجربه کرد، به‌جز اینکه او هرگز گناهی مرتکب نشد (رجوع کنید به رساله به عبرانیان ۱۰:۲).
منبع: رادیو مژده