ادعای مخالفان: مسیح از پیروانش درخواست کرد که اگر به نام او زهر بنوشند نخواهند مرد!

از ادعاهای نادرست و بی اساس مخالفان مسیحیت آن است که مسیح از پیروانش درخواست کرد که اگر به نام او زهر بنوشند، نخواهند مرد!

ابتدا باید مرقس فصل ۱۶ آیات ۱۵- ۱۸ را مطالعه و سپس بررسی کنیم:

مسیح قبل از صعود به آسمان به شاگردانش فرمود:”حال باید به سراسر دنیا بروید و پیغام انجیل را به مردم برسانید. کسانی که ایمان می آورند، با قدرت من ارواح پلید را از مردم بیرون خواهند کرد. اگر زهر کشنده ای بخورند یا مارها را بردارند، صدمه ای نخواهند دید”.

در این آیات مسیح به شاگردانش ماموریت می دهد تا پیغام انجیل را به مردم سراسر جهان برسانند. او هرگز دستور نداد که با توسل به خشونت، جنگ و کشتار مخالفان مسیحیت، این ماموریت را انجام دهند. بر عکس از آنان می خواهد که روح های شریر را از مخالفان مسیحیان اخراج کنند! پولس چنین نوشت:”جنگ ما با انسان ها نیست، بلکه با موجودات نامرئی می جنگیم یعنی موجودات شیطانی و لشکرهای روح های شریر” (افسسیان فصل ۶ آیه ۱۲).

این موجودات انسان نیستند، بلکه فرشتگان سقوط کرده ای هستند که شیطان بر آن ها تسلط دارد. آن ها موجودات خیالی نیستند، بلکه واقعی هستند. زمانی که به مسیح ایمان می آوریم، این موجودات نامرئی دشمن ما می شوند و هر وسیله ای را به کار می برند تا ما را از مسیح دور سازند و دوباره اسیر گناه نمایند.

برای مغلوب کردن شیطان نیاز به روح القدس (روح خدا) داریم. وقتی به قدرت مافوق طبیعی الهی مجهز می شویم، نیروهای شریر هرگز موفق نخواهند شد بر ایمانداران مسیحی چیره شوند.

در ادامه، مسیح هرگز مدعی نشد که باید زهر بنوشید و به مار سمی دست بزنید. آدمی که عقل سلیم داشته باشد، چنین کارهای احمقانه ای نمی کند. او فرمود:”اگر زهر کشنده ای بخورند یا مارها را بردارند”. به عبارت دیگر، اشاره مسیح به واقعه غیر مترقبه یا اقدام ناآگاهانه و غیر عمدی بود. برای مثال، پولس مشغول جمع آوری هیزم بود که ماری به دست او چسبید. عده ای از مسیحیان و غیرمسیحیان شاهد این اتفاق بودند که مار پولس را نگزید (اعمال رسولان فصل ۲۸ آیات ۳- ۸).

در عهد جدید و تاریخ مسیحیت گزارش نشده که رسولان، پدران کلیسا و مسیحیان آگاهانه و با تعمد محلول سمی نوشیدند یا غذای سمی خوردند و زنده ماندند. بنابراین، مسیح از پیروانش درخواست نکرد که با نوشیدن زهر و دست زدن به مارهای سمی، خدا را آزمایش کنند. مسیح فرمود:”خداوند را بی جهت آزمایش نکن” (متی فصل ۴ آیه ۷).

به طور کلی، مقصود مسیح آن بود که در حین بشارت انجیل، از حمایت و پشتیبانی خداوند برخوردار خواهید بود. اگر ناآگاهانه سمی نوشیده شود یا ناگهان مار سمی ظاهر شده و نیش بزند، خدا قادر است آنان را شفا دهد.

با این توصیف، مسیح هرگز مدعی نشد که مسیحیان با جفا و مخالفت مواجه نخواهند شد. مسیح تاکید کرد که به خاطر پیروی از او، دستگیر زندانی و شکنجه شده و حتی اعدام خواهند شد (متی فصل ۲۴ آیه ۹).

این وقایع دردناک برای آزمایش ایمان و رشد روحانی و اثبات وفاداری به خداوند است. ایمانی که آزمایش نشود، ارزش ندارد و پیروی از آن کورکورانه است. به یاد داشته باشید: ایمان راستین همیشه مورد آزمایش قرار می گیرد. زیرا ایمانی که آزموده نشده باشد، قابل اعتماد نیست. خدا ما را امتحان می کند تا از ما انسان بهتری بسازد (تاج خار باید قبل از تاج جلال باشد)، اما شیطان ما را وسوسه می کند تا از ما انسان بدتری بسازد.

نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ