آیا عنوان عید قیام مسیح (ایستر) از نام ایشتار (بت آشور باستان) برگرفته شده است؟

مخالفان مسیحیت ادعا می کنند که ریشه واژه “ایستر” (عنوان عید قیام مسیح) از نام “ایشتار” (بت آشوری ها در روزگار باستان) مشتق شده است. آیا این ادعا صحت دارد؟

“ایشتار” بت مونث و خدای جنگ، حاصلخیزی و سکس بوده است. در زبان عبری “عشتاروت” یا “عشتارته” نامیده شده است (اول پادشاهان فصل ۱۱ آیه ۵، دوم پادشاهان فصل ۲۳ آیه ۱۳). این بت در میان اقوام دیگر نیز پرستش می گردید.

اما کلمه یونانی “عید قیام” که در میان مسیحیان قرون اولیه در اروپا رایج بود و در نسخه های خطی آن دوران مشاهده می شود “پسچا” بود. در آن نسخه ها از واژه های “ایشتار” یا “ایستر” برای قیام مسیح استفاده نشده است.

“ایستر” یک واژه انگلیسی است که ریشه در کلمه قدیمی آلمانی “اوسترن” دارد.

از سوی دیگر، مخالفان مسیحیت این ادعا را مطرح کرده اند که آشوری ها به هنگام پرستش و برگزاری عید برای “ایشتار” از تخم مرغ و خرگوش استفاده می کردند. در حالی که هیچ گونه شواهد تاریخی برای تایید این ادعا وجود ندارد.

هم چنین در تعالیم رسولان درباره قیام مسیح ذکر نشده که از نمادهای خرگوش و تخم مرغ استفاده شود. درواقع خرگوش و تخم مرغ هیچ گونه ارتباطی با زنده شدن عیسی از مردگان ندارند.

کلمه “ایستر” ترجمه واژه یونانی “پسچا” است. این واژه یونانی نیز از کلمه عبری “پسح” برگرفته شده و یادآور خروج قوم اسرائیل از مصر می باشد. قیام مسیح در هفته عید “پسح” رخ داد.

در سال ۱۶۸۲ برای نخستین بار یک دکتر و گیاه شناس فرانسوی به نام “ژورژ فرانک ون” به نمادهای خرگوش و تخم مرغ در عید ایستر اشاره کرد. او نوشت که قرن ها بعد از نفوذ مسیحیت در اروپا، کشاورزان و دامداران اروپایی، نمادهای خرگوش و تخم مرغ را به عید قیام مسیح افزودند. برای مثال، در روز عید، والدین تخم مرغ های رنگین را در گوشه و کنار باغ یا مزرعه پنهان می کردند تا بچه های شان در صبح زود عید قیام، آن ها را پیدا کنند و با لذت بخورند.

در نزد اقوام کهن اروپایی، خرگوش نمادی از زایش و باروری بود که در آغاز بهار به زاد و ولد می پردازد.

تخم مرغ نیز نماد زندگی جدید بود. همان طور جوجه با شکستن تخم مرغ و خارج شدن از آن، زندگی جدید را شروع می کرد، مسیح نیز با زنده شدن و خروج از قبر فصل نوینی را با مسیحیت پدید آورد. بنابراین تخم مرغ نماد رستاخیز مسیح است.

قیام مسیح، کلید ایمان مسیحی است. مسیح بارها پیشگویی کرد و وعده داد که می میرد و زنده می شود. بنابراین ایمان داریم او به وعده هایش تحقق می بخشد. مسیح با زنده شدنش نشان داد که فرمانروای ملکوت ابدی است. این امید پوچ یا افسانه یا خیال پردازی نیست. هم چنین مسیح با قیامش نشان داد ما نیز بعد از مرگ با بدن های جدید زنده خواهیم شد. قیام مسیح، اساس پیام کلیسا به جهان است.

واقعیت قیام موجب شادی است و نه ترس و شک و تردید. مسیح زنده است و همواره در مشکلات، بحران ها و سختی ها در کنار ماست.

نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ