آیندهٔ پُرشکوه اورشلیم
1ای اورشلیم، برخیز و مانند خورشید درخشان شو،
جلال خداوند بر تو می‌تابد!
2تیرگی و ظلمت بر سایر ملّتها سایه خواهد افکند،
امّا نور خداوند بر تو خواهد تابید،
و روشنایی حضور او با شما خواهد بود.
3ملّتها به سوی نور تو کشیده می‌شوند،
و پادشاهان به سپیده دَم روزی تازه.
4به اطراف نگاه کن و ببین چه چیزی در حال وقوع است،
قوم تو جمع می‌شوند تا به طرف خانه‌های خود بیایند!
پسرانت از سرزمینهای دور می‌آیند،
و دخترانت را مثل کودکان بر روی دست می‌آورند.
5تو این را می‌بینی و مسرور خواهی شد،
و از هیجان خواهی لرزید.
ثروت ملّتها را برایت خواهند آورد،
و ذخایر آنها را از آن سوی دریا.
6کاروان بزرگ شتر از میدیان و عیفا می‌آیند.
از شَبا طلا و بُخور می‌آورند،
و مردم این خبر خوش را به یکدیگر می‌دهند و می‌گویند، خدا چه کرده است.
7تمام گوسفندان قیدار و نبایوت را
به عنوان قربانی به حضور تو می‌آورند،
و برای خشنودی خداوند آنها را به قربانگاه تقدیم می‌کنند.
خداوند معبد بزرگ خود را از هر زمان دیگر پرشکوه‌تر خواهد ساخت.
8این کشتی‌ها چیستند که مثل ابر آرام حرکت می‌کنند
و مثل کبوتر به لانه‌های خود برمی‌گردند؟
9اینها کشتی‌هایی هستند که از سرزمینهای دور می‌آیند
و قوم خدا را به خانه‌های خود برمی‌گردانند.
آنها با خودشان نقره و طلا می‌آوردند
تا نام خداوند را گرامی بدارند،
نام خدای قدّوس اسرائیل،
خدایی که همهٔ ملّتها را واداشت تا به قوم او احترام بگذارند.
10خداوند به اورشلیم می‌گوید:
«بیگانگان دیوارهای تو را خواهند ساخت،
و پادشاهان آنها تو را خدمت خواهند کرد.
در خشم خودم تو را مجازات کردم،
امّا اکنون لطف و رحمت خودم را به تو نشان خواهم داد.
11دروازه‌های تو روز و شب باز خواهند بود،
تا پادشاهان ملّتها ثروتشان را برای تو بیاورند.
12امّا ملّتهایی که تو را خدمت نکنند،
کاملاً از بین خواهند رفت.
13«ای اورشلیم، برای بازسازی تو چوب درختان کاج، صنوبر و سدر،
بهترین چوبهای جنگلهای لبنان را خواهند آورد
تا معبد بزرگ مرا زیبا
و شهر مرا پرشکوه بسازند.
14پسران کسانی‌که بر تو ستم کردند،
در برابرت تعظیم می‌کنند
و به تو احترام خواهند گذاشت.
تمام کسانی‌که روزی تو را تحقیر می‌کردند، امروز به پای تو می‌افتند.
آنها تو را به نام ‘شهر خداوند’
و ‘صهیون شهر خدای اسرائیل’ خواهند خواند.
15«دیگر تو فراموش شده و منفور،
شهری متروک و ویران نخواهی بود.
من تو را بزرگ و زیبا خواهم ساخت،
و مکانی برای شادی ابدی.
16ملّتها و پادشاهان مثل مادری که از فرزندش پرستاری می‌کند
به تو توجّه خواهند کرد.
تو خواهی دانست که من، خداوند تو را نجات داده‌ام،
خدای قادر اسرائیل تو را آزاد نموده است.
17«برای تو به عوض برنز، طلا
و به جای آهن، نقره و در عوض چوب، برنز
و به عوض سنگ، آهن خواهم آورد.
حُکّام تو دیگر بر تو ظلم نخواهند کرد
و آنها از روی عدالت و برای صلح حکومت خواهند کرد.
18از خشونت دیگر خبری نخواهد بود،
و ویرانی سرزمین تو را خُرد نخواهد کرد.
من از تو مثل دیوار مواظبت و دفاع خواهم کرد،
و تو مرا تمجید خواهی نمود، چون من تو را نجات دادم.
19«دیگر هیچ‌وقت خورشید نور تو در روز
و ماه نور تو در شب نخواهد بود.
من، خداوند، نور ابدی تو خواهم بود،
نور جلال من بر تو تابان خواهد بود.
20ایّام غم و غصّه تو به پایان می‌رسد.
من، خداوند که از ماه و خورشید جاودانه‌ترم،
نور ابدی تو خواهم بود.
21قوم تو آنچه را درست است، به جا خواهد آورد.
و برای ابد مالک این زمین خواهد بود.
من آنها را مثل نهالی کاشته‌ام، من آنها را آفریدم،
تا جلال مرا آشکار سازند.
22حتّی کوچکترین و افتاده‌ترین خانوادهٔ شما
ملّتی بزرگ و قوی خواهد شد.
وقتی زمان مناسب برسد،
من این را انجام خواهم داد.
من خداوند هستم!»