1برای تشویق اورشلیم سخن می‌گویم،
و ساکت نخواهم شد تا او نجات یابد،
و پیروزی او مثل چراغی در شب نمایان باشد.
2ای اورشلیم ملّتهای دیگر می‌بینند که تو پیروز شده‌ای!
و تمام پادشاهان آنها جلال تو را خواهند دید.
تو را به نامی تازه خواهند نامید،
اسمی که خود خداوند به تو داده است.
3تو مثل تاج زیبایی برای خداوند خواهی بود.
4دیگر کسی تو را «ترک شده» و یا زمینت را «زن طرد شده» نخواهد خواند.
اسم تازهٔ تو این است: «خداوند از او خشنود است.»
و سرزمین تو را به عنوان «شوهردار» خواهند شناخت.
چون خداوند از تو خشنود است،
و برای سرزمین تو مثل شوهری خواهد بود.
5مثل جوانی که با دوشیزه‌ای ازدواج می‌کند، همین‌طور خالق تو با تو ازدواج می‌کند،
همان‌طور که داماد از وجود عروس شاد است،
همان‌طور خدای تو از تو خشنود خواهد بود.
6ای اورشلیم، من نگهبانانی بر روی دیوارهای تو گماشته‌ام
که هیچ‌وقت -نه در شب و نه در روز- ساکت نخواهند بود.
آنها باید خداوند را به یاد وعده‌هایش بیندازند و نگذارند آنها را فراموش کند.
7آنها نباید او را آرام بگذارند تا اورشلیم را مثل گذشته مستحکم
و به صورت شهری مورد ستایش همهٔ جهان درآورد.
8خداوند با تو چنین پیمان بزرگی بسته
و با قدرت خودش آن را به انجام خواهد رسانید.
غلاّت شما دیگر غذای دشمنان شما نخواهد شد
و بیگانگان شراب شما را نخواهند نوشید.
9امّا شما که غلّه را کاشتید و درو کردید،
نان آن را می‌خورید و خدا را ستایش می‌کنید.
شما، کسانی‌که تاکستانها را باغبانی می‌کنید و انگور آنها را می‌چینید،
از شراب آنها در صحن معبد بزرگ من خواهید نوشید.
10ای مردم اورشلیم، از شهر خارج شوید
و راهی برای بازگشت قوم خود بسازید!
شاهراهی آماده کنید و سنگها را از سر راه بردارید!
علامتی برای راهنمایی ملّتها قرار دهید،
11که خداوند به تمام جهان اعلام می‌کند:
«به مردم اورشلیم بگویید که خداوند برای نجات شما می‌آید،
و آنهایی را که آزاد ساخته با خود می‌آورد.»
12شما «قوم مقدّس خداوند» خوانده خواهید شد،
«قومی که خداوند نجات داده است.»
اورشلیم به نام «شهر محبوب خدا» و «شهری که خداوند آن را ترک نکرده» نامیده خواهد شد.