صندوق پیمان را در خیمه می‌گذارند
۱ایشان صندوق پیمان خداوند را آوردند و در داخل خیمه‌ای که داوود برافراشته بود، قرار دادند. و قربانی‌های سوختنی و سلامتی به حضور خداوند تقدیم کردند. ۲پس از اینکه داوود قربانی سوختنی و سلامتی را گذراند، مردم را به نام خدا برکت داد.۳داوود به تمام مردها و زنهای قوم اسرائیل یک قرص نان، یک قسمت از گوشت و یک نان کشمشی داد.
۴او گروهی از لاویان را برای خدمت در برابر صندوق پیمان گماشت تا خداوند خدای اسرائیل را نیایش و ستایش کنند. ۵آساف رهبر بود و بعد از او زکریا، یعیئیل، شمیراموت، یحیئیل، متتیا، الیاب، بنایاهو و عوبید اَدوم بودند. یعیئیل نوازندهٔ چنگ و بربط بود و آساف سنج می‌نواخت. ۶بنایاهو و یحزیئیل کاهنانی بودند که در برابر صندوق پیمان خدا به طور مرتب شیپور می‌نواختند.
سرود شکرگزاری داوود
(مزمور ۱:۱۰۵-۱۵؛ ۱:۹۶-۱۳؛ ۱:۱۰۶ و ۴۷-۴۸)
۷در آن روز بود که داوود برای اولین بار مسئولیّت سرودهای ستایشی برای خداوند را به آساف و لاویان دیگر داد.
۸خداوند را شکر کنید و عظمت او را بیان نمایید.
کارهایی را که انجام داده است به جهانیان اعلام نمایید.
۹برای او سرود حمد بسرایید.
و کارهای عظیم او را به مردم بگویید.
۱۰جلال بر نام مقدّس او باد!
شادمان باد، دلهای کسانی‌که خداوند را می‌جویند!
۱۱ از خدا کمک بطلبید
و همیشه او را بپرستید.
۱۲-۱۳ای فرزندان بندهٔ او ابراهیم،
و ای فرزندان یعقوب، برگزیدهٔ او،
معجزات و داوریهای خدا را به یاد آورید.
۱۴او خداوند خدای ماست.
او همهٔ زمین را داوری می‌کند.
۱۵پیمان او را همیشه به یاد آور،
کلامی را که فرمان داد، برای هزار نسل.
۱۶پیمانی را که با ابراهیم بست،
و سوگندی را که با اسحاق یاد کرد حفظ خواهد نمود،
۱۷عهدی با یعقوب بست
پیمانی جاودانه با اسرائیل.
۱۸خداوند فرمود: «سرزمین کنعان را
به عنوان ملکیّت به شما می‌بخشم.»
۱۹وقتی تعداد آنها کم بود
و در سرزمین کنعان غریب
۲۰و در کشورها و سلطنت‌ها سرگردان بودند،
۲۱خداوند به هیچ‌کس اجازه نداد که به آنها آزاری برساند
و برای پشتیبانی آنها به پادشاهان هشدار داد.
۲۲و فرمود: «به برگزیدگان من ظلم نکنید،
و به انبیای من ضرر نرسانید»
۲۳ای مردم زمین، خداوند را بسرایید.
از نجات او هر روز سخن بگویید.
۲۴جلال او را به ملّتها اعلام نمایید.
کارهای شگفت او را در میان همهٔ مردم بگویید.
۲۵خداوند بزرگ است، او را بسیار ستایش کنید
او از همهٔ خدایان شگفت‌انگیزتر است.
۲۶زیرا همهٔ خدایان مردم بُتها هستند،
امّا خداوند آسمانها را آفرید.
۲۷شکوه و جلال در حضور اوست،
و نیرو و شادمانی در معبد بزرگ او.
۲۸ای تمامی مردم روی زمین، خداوند را سپاس گویید.
جلال و توان او را سپاس گویید.
۲۹نام با شکوه خداوند را بستایید،
به معبد بزرگ او بیایید و هدیه بیاورید.
۳۰به لرزه درآیید، همهٔ زمینیان،
جهان استوار و پایدار گشته و هرگز نخواهد جُنبید.
۳۱ای زمین و آسمان شاد باشید،
به ملّتها بگویید خداوند پادشاهی می‌کند.
۳۲دریا و آنچه در آن است به خروش آیید
و کشتزارها و هرچه در آنهاست شادمان گردند.
۳۳آنگاه درختان جنگل از شادمانی در حضور خداوند بخوانند
زیرا او برای داوری زمین می‌آید،
۳۴↵ خداوند را سپاس گویید زیرا او نیکوست،
و محبّت پایدار او جاودانه است.
۳۵به او بگویید: «ای خدای نجات‌دهنده،
ما را رهایی بخش، ما را گردهم آور و از ملّتها رها کن،
تا بتوانیم سپاسگزار باشیم
و نام مقدّس تو را ستایش کنیم.»
۳۶سپاس بر خداوند خدای اسرائیل!
او را از اکنون تا ابد سپاس گویید.
آنگاه همهٔ مردم آمین گفتند و خداوند را ستایش کردند.
ستایش در اورشلیم و جبعون
۳۷داوود آساف و نزدیکانشان را برای خدمت نزد صندوق پیمان گماشت تا کارهای روزمرهٔ آن را انجام دهند. ۳۸او همچنین به عوبید اَدوم پسر یدیتون و شصت و هشت نفر از دستیاران او امر کرد که با آنها کمک کنند. عوبید اَدوم و حوسه وظیفهٔ دروازه‌بانی را داشتند.
۳۹صادوق کاهن و سایر کاهنان را هم برای خدمت در خیمهٔ خداوند بالای تپّه در جبعون تعیین کرد ۴۰تا مطابق قوانین نوشته شدهٔ خداوند به قوم اسرائیل، به طور منظّم برای خداوند قربانی‌های سوختنی در قربانگاه هر صبح و عصر تقدیم کنند. ۴۱با ایشان هیمان، یدوتون و سایر برگزیدگان ویژه، برای خواندن سرودهای نیایشی برای خداوند و محبّت پایدار او انتخاب شدند. ۴۲هیمان و یدوتون همچنین مسئولیّت شیپور و سنج وسازهای دیگر را هنگامی که سرودهای پرستشی سراییده می‌شد، به عهده داشتند.
۴۳آنگاه همهٔ مردم به خانه‌های خود رفتند و داوود به خانهٔ خود بازگشت تا خانوادهٔ خود را برکت دهد.