داوری قوم اسرائیل
1خداوند را دیدم که در کنار قربانگاه ایستاده بود و فرمود: «سر ستونهای معبد بزرگ را بشکن تا بنای آن به لرزه آید و سقف آن بر سر مردم فرو ریزد. کسانی را که زنده بمانند با شمشیر می‌کشم. هیچ‌کسی نمی‌تواند فرار کند و جان سالم بدر ببرد.2حتّی اگر به دنیای مردگان هم بروند، از دست من رهایی نمی‌یابند و اگر به آسمان صعود کنند، آنها را پایین می‌آورم. 3اگر در کوه کرمل پنهان شوند، به سراغشان می‌روم و آنها را پیدا می‌کنم. اگر از نظر من در اعماق دریا مخفی شوند، هیولای دریایی را می‌فرستم تا آنها را بگزد. 4حتّی اگر به اسارت بروند، به شمشیر فرمان خواهم داد تا آنها را در آنجا بکشد. من قصد مجازات آنها را دارم نه اینکه آنها را کمک کنم.»
5خداوند، خدای متعال
وقتی زمین را لمس کند،
زمین گداخته می‌شود و ساکنان آن ماتم می‌گیرند.
تمام زمین مانند رود نیل بالا می‌آید و دوباره فرو می‌نشیند.
6آن کسی‌که خانهٔ خود را در آسمانها بنا کرده
و گنبد آسمان را بر فراز زمین قرار داده است.
آبهای دریا را جمع می‌کند
و آنها را بر زمین می‌باراند،
نامش خداوند است.
7خداوند می‌فرماید: «ای قوم اسرائیل، مگر شما برای من مانند حبشی‌ها نیستید؟ آیا من بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون نیاوردم؟ و آیا فلسطینیان را از جزیرهٔ کریت و مردم سوریه را از سرزمین قیر بیرون نیاوردم؟ 8من، خداوند متعال، پادشاهی شمالی اسرائیل را گناهکار می‌بینم و آنها را از روی زمین محو می‌کنم، ولی بنی‌اسرائیل را بکلّی نابود نمی‌سازم.
9«من به دشمنان امر می‌کنم که قوم اسرائیل را همان‌طور که گندم را غربال می‌کنند، تکان بدهند تا کاملاً از مردم بدکار پاک شوند. 10تمام گناهکارانی که می‌گویند: ‘بلایی بر سر ما نمی‌آید.’ با شمشیر کشته می‌شوند.»
بازسازی اسرائیل
11خداوند می‌فرماید: «زمانی خواهد رسید که من پادشاهی داوود را که ویران شده است، دوباره برقرار خواهم نمود. دیوارهای آن را تعمیر خواهم کرد و آن را بازسازی خواهم کرد و به عظمت سابقش خواهم رسانید. 12قوم اسرائیل همهٔ آنچه را که از اَدوم و اقوام دیگر باقیمانده است و زمانی به من تعلّق داشت، تصاحب می‌کنند. من، خداوند همهٔ اینها را بجا می‌آورم.»
13خداوند می‌فرماید: «زمانی می‌رسد
که غلّه چنان زود می‌رسد که دروگران فرصت درو کردن آن را نداشته باشند
و انگور به قدری زودرس می‌گردد که وقت چیدن آن را نداشته باشند
و شراب شیرین از کوهها جاری می‌شود.
14من قوم خود را دوباره به وطنشان می‌آورم.
شهرهای ویران را آباد می‌کنند،
باغها و تاکستانها می‌سازند
و محصول آنها را می‌خورند.
15قوم خود را در سرزمینی که به آنها داده‌ام، مستقر می‌سازم
و بار دیگر آنها را از آنجا جدا نمی‌کنم.
من خداوند خدای شما، این را به شما می‌گویم.»