كارهای غلط فریسیان و علما
(مرقس 38:12-39؛ لوقا 43:11 و 46؛ 45:20-46)
1آنگاه عیسی به مردم و شاگردان خود گفت: 2«چون علما و فریسیان بر كرسی موسی نشستهاند، 3شما باید به هرچه آنها میگویند گوش دهید و مطابق آن عمل نمایید امّا از کارهای آنان پیروی نكنید، زیرا خود آنها آنچه میگویند، نمیکنند. 4آنها بارهای سنگین را میبندند و بر دوش مردم میگذارند درحالیکه خودشان حاضر نیستند برای بلند كردن آن بار حتّی انگشت خود را تكان دهند. 5هرچه میکنند برای تظاهر و خودنمایی است. دعاهای بسته شده به بازو و پیشانی خود را قطورتر و دامن ردای خویش را پهنتر میسازند. 6آنها دوست دارند در صدر مجالس بنشینند و در کنیسهها بهترین جا را داشته باشند 7و مردم در کوچهها به آنها سلام نمایند و آنها را ‘استاد’ خطاب كنند. 8امّا شما نباید ‘استاد’ خوانده شوید، زیرا شما یک استاد دارید و همهٔ شما برادر هستید. 9هیچکس را بر روی زمین پدر نخوانید، زیرا شما یک پدر دارید، یعنی همان پدر آسمانی. 10و نباید ‘پیشوا’ خوانده شوید زیرا شما یک پیشوا دارید كه مسیح است. 11کسی در میان شما از همه بزرگتر است كه خادم همه باشد. 12زیرا هرکه خود را بزرگ سازد حقیر خواهد شد و هرکه خود را فروتن سازد به بزرگی خواهد رسید.
عیسی ریاكاری آنان را محكوم میکند
(مرقس 40:12؛ لوقا 39:11-42 و 44 و 52؛ 47:20)
13«وای بر شما ای علما و فریسیان ریاكار! شما درهای پادشاهی آسمان را بر روی مردم میبندید، خودتان وارد نمیشوید و دیگران را هم كه میخواهند وارد شوند، باز میدارید. [ 14وای بر شما ای علما و فریسیان ریاكار، شما مال بیوه زنها را میبلعید و حال آنكه محض خودنمایی نماز خود را طول میدهید، به این جهت شما شدیدترین كیفرها را خواهید دید.]
15«وای بر شما ای علما و فریسیان ریاكار، شما دریا و خشكی را طی میكنید تا کسی را پیدا كنید كه دین شما را بپذیرد. و وقتیکه موفّق شدید، او را دو برابر بدتر از خودتان سزاوار جهنّم میسازید.
16«وای بر شما ای راهنمایان كور، شما میگویید: اگر کسی به معبد بزرگ سوگند بخورد چیزی نیست، امّا اگر به طلاهای معبد بزرگ سوگند بخورد، موظّف است به سوگند خود وفا كند. 17ای احمقان و ای كوران، كدام مهمتر است، طلا، یا معبد بزرگ كه طلا را تقدیس میكند؟ 18شما میگویید: هرگاه کسی به قربانگاه سوگند بخورد چیزی نیست امّا اگر به هدایایی كه در قربانگاه قرار دارد، سوگند بخورد موظّف است به آن عمل كند. 19ای كوران! كدام مهمتر است، هدایا، یا قربانگاهی كه هدایا را تقدیس میكند؟ 20کسیکه به قربانگاه سوگند یاد میكند به آن و به هرچه بر روی آن است، سوگند میخورد 21و کسیکه به معبد بزرگ سوگند میخورد به آن و به خدایی كه در آن ساكن است، سوگند خورده است. 22و هرگاه کسی به آسمان سوگند بخورد، به تخت خدا و آنکس كه بر آن مینشیند سوگند خورده است.
23«وای بر شما ای علما و فریسیان ریاكار، شما از نعناع و شوید و زیره دهیک میدهید، امّا مهمترین احكام شریعت را كه عدالت و رحمت و صداقت است، نادیده گرفتهاید. شما باید اینها را انجام دهید و در عین حال از انجام سایر احكام نیز غفلت نكنید. 24ای راهنمایان كور كه پشه را صافی میکنید و شتر را میبلعید.
25«وای بر شما ای علما و فریسیان ریاكار، شما بیرون پیاله و بشقاب را پاک میکنید درحالیکه درون آن از ظلم و ناپرهیزی پُر است 26ای فریسی كور، اول درون پیاله را پاک كن كه در آن صورت بیرون آن هم پاک خواهد بود.
27«وای بر شما ای علما و فریسیان ریاكار، شما مثل مقبرههای سفید شدهای هستید كه ظاهری زیبا دارند، امّا داخل آنها پر از استخوانهای مردگان و انواع كثافات است! 28شما هم همینطور ظاهراً مردمانی درستكار ولی در باطن پر از ریاكاری و شرارت هستید.
پیشگویی عقوبت آنان
(لوقا 47:11-51)
29«وای بر شما ای علما و فریسیان ریاكار، شما مقبرههای انبیا را میسازید و بناهایی را كه به یادبود مقدّسین ساخته شده، تزئین میکنید 30و میگویید: ‘اگر ما در زمان نیاکان خود زنده بودیم، هرگز با آنان در قتل انبیا شركت نمیکردیم.’ 31به این ترتیب تصدیق میکنید كه فرزندان کسانی هستید كه انبیا را به قتل رسانیدهاند.32پس بروید و آنچه را كه نیاکانتان شروع كردند به اتمام رسانید. 33ای ماران، ای افعیزادگان، شما چگونه از مجازات دوزخ میگریزید؟ 34به این جهت من انبیا و حكما و علما را برای شما میفرستم، امّا شما بعضی را میکشید و مصلوب میکنید و بعضی را هم در كنیسههایتان تازیانه میزنید و شهر به شهر میرانید 35و از این جهت خون همهٔ نیکمردان خدا كه بر زمین ریخته شده، برگردن شما خواهد بود، از هابیل معصوم گرفته تا زكریا فرزند برخیا كه او را در بین اندرون مقدّس معبد بزرگ و قربانگاه كشتید. 36در حقیقت به شما میگویم گناه تمام این كارها به گردن این نسل خواهد بود.
محبّت عیسی به اورشلیم
(لوقا 34:13-35)
37«ای اورشلیم، ای اورشلیم، ای شهری كه انبیا را به قتل رسانیدی و رسولانی را كه به نزد تو فرستاده شدند سنگسار كردی! چه بسیار اوقاتی كه آرزو كردم مانند مرغی كه جوجههای خود را زیر پر و بال خود جمع میکند، فرزندان تو را به دور خود جمع كنم؛ امّا تو نخواستی. 38اكنون خانهٔ شما متروک به شما واگذار خواهد شد!39و بدانید كه دیگر هرگز مرا نخواهید دید تا روزی كه بگویید: مبارک است کسیکه به نام خدا میآید.»