مزامیر باب 113

image_pdfimage_print
در ستایش مهربانی خداوند
1خداوند را سپاس باد!
ای بندگان خداوند
نام خداوند را ستایش کنید!
2نام او، از حال
تا به ابد متبارک باد!
3از طلوع تا غروب آفتاب
نام خداوند را ستایش کنید.
4خداوند بر همهٔ ملّتها فرمانروایی می‌کند،
شکوه و عظمت او برتر از آسمانهاست.
5خداوند، خدای ما که بر بلندترین جایگاه عالم بالا نشسته است،
مانند و همتایی ندارد.
6او خم شده
از آسمان، زمین را نگاه می‌کند.
7مسکینان را از خاک برمی‌دارد
و نیازمندان را از ذلّت می‌رهاند
8و آنها را همنشین شاهزادگان،
شاهزادگان قوم خویش می‌گرداند.
9به زنان نازا، خانواده می‌بخشد
و آنها را شادمان می‌سازد.
خداوند را سپاس باد!

دیدگاهتان را بنویسید