دعوت طبیعت به ستایش خدا
1خداوند را سپاس باد!
خداوند را از آسمانها
و از عرش اعلی ستایش کنید.
2ای فرشتگان او
و ای لشکرهای آسمانی او را ستایش کنید.
3ای آفتاب و ای مهتاب،
و ای ستارگان درخشان، او را ستایش کنید.
4ای آسمانها و ای آبهای بالای آسمان،
او را ستایش کنید.
5همهٔ اینها خداوند را ستایش کنند،
زیرا که به فرمان او آفریده شدند.
6او همهٔ آنها را تا به ابد استوار ساخت
و هرگز تغییر نخواهند کرد.
7ای نهنگها و ای تمام اعماق اقیانوسها،
او را ستایش کنید.
8ای آتش و تگرگ و برف و مه و توفان که مطیع فرمان او هستید،
او را ستایش کنید.
9ای کوهها و تپّهها
و درختان میوه‌دار و ای سروهای بلند،
10ای حیوانات وحشی و اهلی،
ای خزندگان و پرندگان، او را ستایش کنید.
11ای پادشاهان، ای مردم،
شاهزادگان و فرمانروایان،
12ای جوانان و ای دوشیزگان،
پیر مردان و کودکان، خداوند را ستایش کنید.
13همه با هم نام خداوند را ستایش کنید،
زیرا فقط نام او متعال،
و شکوه و جلال او بالاتر از زمین و آسمان است.
14او قوم خود یعنی بنی‌اسرائیل را
قوّت و توانایی بخشید،
او مایهٔ افتخار مقدّسان می‌باشد.
خداوند را سپاس باد!