سرود داوود، بعد از اینکه دوآغ اَدومی به نزد شائول رفت و گفت که داوود به خانهٔ ابی‌ملک رفته است
قضاوت و فیض خدا
1ای مرد قدرتمند، چرا به شرارت خود افتخار می‌کنی؟
و به مردم نیک آزار می‌رسانی؟
2برای نابودی دیگران نقشه می‌کشی
و زبانت مانند تیغ تیز
و کار تو خیانت است.
3بدی را زیادتر از خوبی،
و دروغ را بیشتر از راستی دوست می‌داری.
4ای حیله‌گر، تو دوست داری که
مردم را با سخنان خود آزار دهی.
5امّا خدا تو را از خانه‌ات بیرون کشیده،
برای همیشه نابود خواهد کرد.
او تو را از سرزمین زندگان ریشه کن می‌سازد.
6نیکوکاران این را دیده، خواهند ترسید
و به تو خندیده، خواهند گفت:
7«این شخص را ببینید، وی همان کسی است که بر خدا توکّل نکرد،
بلکه بر ثروت فراوان خود توکّل کرد
و به شریر پناه برد.»
8امّا من مانند درخت زیتون در خانهٔ خدا هستم.
من همیشه به رحمت پایدار او توکّل خواهم کرد.
9خدایا، من همیشه به‌خاطر آنچه که انجام داده‌ای از تو تشکّر می‌کنم
و در حضور تمام وفاداران
اعلام خواهم کرد که تو نیکو هستی.