سرود داوود هنگامی‌که در بیابانهای یهودیه بود
اشتیاق برای خداوند
۱خدایا تو خدای من هستی.
من مشتاق تو هستم.
مانند یک زمین خشک
و سوزان و بی‌آب،
با تمام وجود خود تشنهٔ توام.
۲عطا فرما که به جایگاه مقدّس تو داخل شوم
و قدرت و جلال تو را ببینم.
۳↵ محبّت پایدار تو برای من شیرین‌تر از زندگی است،
بنابراین تو را ستایش می‌کنم.
۴↵ تا زنده‌ام از تو سپاسگزارم
و دستِ دعا به درگاهت بلند می‌کنم.
۵جان من سیر خواهد گردید
و زبانم سرودهای شاد برای تو خواهد سرود.
۶شبها وقتی‌که به بستر خود می‌روم تو را به یاد می‌آورم
و تمام شب دربارهٔ تو تفکّر می‌کنم،
۷زیرا تو مددکار من بوده‌ای
و در سایهٔ بالهای تو سرود شادی می‌سرایم.
۸من به تو متّکی هستم
و دست تو مرا محافظت خواهد کرد.
۹امّا کسانی‌که قصد کشتن مرا دارند
به دنیای مردگان خواهند رفت،
۱۰با شمشیر کشته خواهند شد
و جسد آنان طعمهٔ شغالان خواهد گردید.
۱۱امّا پادشاه به‌خاطر پیروزی که خدا به او عطا کرده است،
شادی خواهد کرد.
و همهٔ کسانی‌که به نام خدا وعده می‌دهند، او را سپاس خواهند گفت.
امّا دهان دروغگویان بسته خواهد شد.