انتخاب فرماندار و دروازه‌بانهای شهر
1اکنون دیوار بازسازی شده بود. دروازه‌‌ها در جای خود نصب شده بودند. نگهبانان معبد بزرگ، اعضای گروه سرایندگان و سایر لاویان بر سر کارهای خود انتصاب شده بودند.2برادرم حنانی و حننیا افسر فرماندهٔ دژ را به سمت فرمانداری اورشلیم گماشتم. حننیا مردی بسیار درستکار و خداترس بود و همتایی نداشت. 3به ایشان گفتم دروازه‌های اورشلیم را تا بعد از طلوع خورشید باز نکنند و قبل از اینکه نگهبانان در غروب، محل خدمت خود را ترک کنند، آنها را ببندند و قفل کنند. همچنین به ایشان گفتم از ساکنان اورشلیم پاسبانانی تعیین کنند. گروهی را در محلهای مخصوص بگمارند و دیگران در اطراف خانه‌های خود گشت بزنند.
فهرست نامهای اسیرانی که بازگشته بودند
(عزرا 1:2-70)
4اورشلیم شهر بزرگی بود، ولی افراد کمی در آن زندگی می‌کردند و هنوز بسیاری از خانه‌ها در آن بازسازی نشده بودند. 5آنگاه خدا در دلم نهاد که بزرگان، رهبران و قوم را برای بررسی شجره‌نامهٔ ایشان گرد آورم. دفتر ثبت شجره‌نامهٔ نخستین گروهی را که از اسارت بازگشته بودند، یافتم که از این قرار بود:
6بسیاری از تبعید شدگان، استان بابل را ترک کردند و به شهرهای خود در اورشلیم و یهودیه بازگشتند و هر کدام در شهر خود ساکن شدند. خانواده‌های ایشان از زمانی که نبوکدنصر ایشان را به اسارت برده بود، در بابل در تبعید زندگی می‌کردند. 7رهبران ایشان عبارت بودند از: زروبابل، یهوشع، نحمیا، عزریا، رعمیا، نحمانی، مردخای، بلشان، مسفارت، بغوای، نحوم، بعنه.
8نام خاندانهای اسرائیل که به میهن بازگشتند، تعداد ایشان به شرح زیر است:
از خانوادهٔ فرعوش دو هزار و صد و هفتاد و دو نفر؛
9از خانوادهٔ شفطیا سیصد و هفتاد و دو نفر؛
10از خانوادهٔ آرح ششصد و پنجاه و دو نفر؛
11از خانوادهٔ فحت موآب پسر یشوع و یوآب دو هزار و هشتصد و هجده نفر؛
12از خانوادهٔ عیلام هزار و دویست و پنجاه و چهار نفر؛
13از خانوادهٔ زتو هشتصد و چهل و پنج نفر؛
14از خانوادهٔ زکای هفتصد و شصت نفر؛
15از خانوادهٔ بانی ششصد و چهل و هشت نفر؛
16از خانوادهٔ بابای ششصد و بیست و هشت؛
17از خانوادهٔ ازجد دوهزار و سیصد و بیست و دو نفر؛
18از خانوادهٔ ادونیقام ششصد و شصت و هفت نفر؛
19از خانوادهٔ بغوای دوهزار و شصت و هفت نفر؛
20از خانوادهٔ عادین ششصد و پنجاه و پنج نفر؛
21از خانوادهٔ آطیر معروف به حزقیا نود و هشت نفر؛
22از خانوادهٔ حاشوم سیصد و بیست و هشت نفر؛
23از خانوادهٔ بیصای سیصد و بیست و چهار نفر؛
24از خانوادهٔ حاریف صد و دوازده نفر؛
25از خانوادهٔ جبعون نود و پنج نفر.
26افرادی که اجدادشان در شهرهای زیر زندگی می‌کردند، نیز برگشتند:
از شهرهای بیت‌لحم و نطوفه صد و هشتاد و هشت نفر؛
27از شهر عناتوت صد و بیست و هشت نفر؛
28از شهر بیت عزموت چهل و دو نفر؛
29از شهرهای قریت یعاریم، کفیره و بئیروت هفتصد و چهل و سه نفر؛
30از شهرهای رامه و جبع ششصد و بیست و یک نفر؛
31از شهر مخماص صد و بیست و دو نفر؛
32از شهرهای بیت‌ئیل و عای صد و بیست و سه نفر؛
33از شهر نبوی دیگر پنجاه و دو نفر؛
34از شهر عیلام (یکی دیگر) هزار و دویست و پنجاه و چهار نفر؛
35از شهر حاریم سیصد و بیست نفر؛
36از شهر اریحا سیصد و چهل و پنج نفر؛
37از شهرهای لود، حادید و اونو هفتصد و بیست و یک نفر؛
38از شهر سنئاب سه هزار و نهصد و سی نفر.
39این است فهرست خاندانهای کاهنانی که از تبعید به میهن بازگشتند:
از خاندان یدعیا از نسل یشوع نهصد و هفتاد و سه نفر؛
40از خاندان امیر هزار و پنجاه و دو؛
41از خاندان فحشور هزار و دویست و چهل و هفت نفر؛
42از خاندان حاریم هزار و هفده نفر.
43خاندانهای لاویانی که از تبعید بازگشتند عبارت بودند از:
خاندان یشوع و قدمیئیل از نسل هودویا هفتاد و چهار نفر؛
44سرایندگان معبد بزرگ از نسل آساف صد و بیست و هشت نفر؛
45نگهبانان معبد بزرگ از خاندان شلوم، آطیر، طلمون، عقوب، حطیطا و شوبای صد و سی و هشت نفر.
46کارکنان معبد بزرگ که از تبعید بازگشتند عبارت بودند از خاندانهای:
صیحا، حسوفا، طباعوت،
47قیروس، سیعها، فادوم،
48لبانه، حجابه، شملای،
49حانان، جدیل، حجر،
50رآیا، رحین، نقودا؛
51جزام، عزه، فاسیح؛
52بیسای، معونیم، نفوسیم؛
53بقبوق، حقوفا، حرحور؛
54بصلوت، محیدا، حرشا؛
55برقوس، سیسرا، تامح؛
56نصیح و حفطیا.
57خادمان سلیمان که از تبعید بازگشتند عبارت بودند از خاندانهای:
سوطای، سوفرت، فرودا؛
58یعله، درقون، جدیل؛
59شفیطا، حطیل، فوخرتِ حظباییم و آمی.
60شمارهٔ خادمان معبد بزرگ و بازماندگان خادمان سلیمان که از تبعید بازگشتند سیصد و نود و دو نفر بود.
61-62ششصد و چهل و دو نفر از خاندانهای دلایا، طوبیا و نقودا بودند که از شهرهای تلملح، تل خرشا، کروب، ادان و امیر آمده بودند، امّا نتوانستند ثابت کنند که از نسل اسرائیل هستند.
63همچنین سه خاندان از کاهنان به نامهای حبایا، هقوص و برزلائی بزرگ (خاندان برزلائی همان کسی است که با دختر برزلائی جلعادی ازدواج کرد و نام خانوادگی او را برای خود برگزید.) 64چون اینها نتوانستند از طریق شجره‌نامهٔ اجداد خود را پیدا کنند از کهانت کنار گذاشته شدند. 65فرماندار یهودی به ایشان گفت که نمی‌توانند از غذای اهدایی به خدا بخورند تا کاهنی که بتواند از اوریم و تمیم استفاده کند پیدا شود.
66-69تعداد کلّ کسانی‌که از تبعید بازگشته بودند، چهل و دو هزار و سیصد شصت نفر بودند.
هفت هزار و سیصد و سی و هفت نفر خدمتکاران زن و مرد؛
دویست و چهل و پنج نفر سرایندگان و نوازندگان زن و مرد؛
هفتصد و سی و شش راس اسب؛
دویست و چهل و پنج راس قاطر؛
چهارصد و سی و پنج نفر شتر؛
شش هزار و هفتصد بیست رأس الاغ.
70-72گروهی از مردم که برای هزینهٔ بازسازی معبد بزرگ کمک کردند:
| فرماندار یهودیان | معادل هشت و نیم کیلوگرم | طلا، | ||
| پنجاه | جام | |||
| و پانصد و سی دست | لباس | |||
| برای کاهنان هدیه کرد. | ||||
| سران خاندان | صد و شصت و هشت کیلوگرم | طلا | و هزار و دویست و پنجاه کیلوگرم | نقره |
| و بقیّهٔ قوم | صد و شصت و هشت کیلوگرم | طلا | ||
| و صد و چهل کیلو گرم | نقره | |||
| و شصت و هفت | دست لباس | کهانت برای کاهنان هدیه دادند. |
73پس کاهنان، لاویان، نگهبانان معبد بزرگ، نوازندگان و سرایندگان، بسیاری از مردم عادی، کارکنان معبد بزرگ و همهٔ مردم اسرائیل در شهرهای یهودا مستقر شدند.