معرّفی کتابهوشع نبی، در پادشاهی شمالی اسرائیل نبوّت می‌کرد. او بعد از عاموس نبی، قبل از سقوط سامره در زمان سختی‌ها، یعنی در سال ۷۲۱ قبل از میلاد نبوّت می‌کرد. وی مخصوصاً از بت‌پرستی و بی‌وفایی مردم به خدا نگران بود. هوشع به طرز شجاعانه‌ای، تصویر یکی از اجداد خود را که با زنی بیگانه ازدواج نمود، به بی‌ایمانی و بی‌وفایی مردم زمان خود ربط می‌دهد. مانند همسر خود او «عومر» که او را ترک نموده و نسبت به او بی‌وفایی کرد. همین‌طور مردم سلطنت شمالی، خدا را ترک کرده‌اند. بنابراین بر آنها داوری خواهد شد. امّا در انتها، باز محبّت خدا را نسبت به آنها بیان می‌کند که سرانجام خدا، قوم خود را به سوی خویش بازمی‌گرداند و روابط آنها را اصلاح می‌کند. این محبّت با جملاتی پر احساس بیان شده است: «ای افرایم چگونه تو را ترک کنم و ای اسرائیل چطور بگذارم که بروی… دلم در قفسهٔ سینه‌ام از غصّه می‌تپد و از شدّت ترحّم به رقّت می‌آید.» ۸:۱۱تقسیم‌بندی کتابازدواج و خانوادهٔ هوشع ۱: ۱- ۳: ۵پیامی برضد پادشاهی اسرائیل ۴: ۱- ۱۳: ۱۶پیامی دربارهٔ توبه و وعده‌ها ۱۴: ۱- ۹