چند روز قبل از ماه دسامبر، درخت های کریسمس در کلیساها، خانه ها، هتل ها، مراکز خرید و تفریحی و میادین بسیاری از شهرهای جهان، خودنمایی می کنند. مردم از دیدن درخت کریسمس که به حلقه های گل، ستاره، فرشته، آبنبات های عصایی، زنگوله، گوی های زیبا و چراغ های رنگارنگ تزئین شده، لذت می برند. اما بسیاری می پرسند که سنت درخت کریسمس از چه زمانی شروع شد؟
واقعیت آن است که هیچکس نمی داند که اولین درخت کریسمس از چه زمانی مورد استفاده قرار گرفت. عده ای بر این باورند که در قرن هشتم میلادی در آلمان شخصی به نام بونیفاس مقدس، سنت درخت کریسمس را ایجاد کرد.
بت پرستان در زیر درختان بلوط، کودکان را برای خدایان قربانی می کردند. بونیفاس مقدس، مخالفت خودش را با این بت پرستان از طریق قطع درخت بلوط اعلان نمود. سپس اظهار کرد که عشق و محبت مانند درخت همیشه سبز باید دائمی باشد. از سال بعد، مسیحیان از درختان همیشه سبز نظیر درخت صنوبر در کریسمس استفاده کردند.
اما عده دیگر با استناد به مدارک تاریخی معتقدند که سنت درخت کریسمس، به آلمان قرن شانزدهم میلادی برمی گردد. مهم ترین سند، متعلق به تصویری است از آلمان در سال ۱۵۲۱ که نشان می دهد عرابه ای که توسط اسب کشیده می شود در حال عبور از خیابانی است و بار آن درخت کاج می باشد.
سند دیگر، نیز تصویری است از آلمان در سال ۱۵۷۰٫ این تصویر درختی را در مکان عمومی نشان می دهد که با سیب، خرما، آجیل و گل ها آراسته شده.
روایتی غیر موثق نیز ادعا می کند که مارتین لوتر (بنیانگذار نهضت پروتستان)، در یک شب زمستانی از جاده ای عبور می کرد. او انعکاس نور ماه و ستارگان را بر انبوه برف که روی شاخه های درختان صنوبر را پوشانده بود، مشاهده کرد و به شدت تحت تاثیر قرار گرفت. مارتین به یاد این واقعیت افتاد که مسیح آسمان زیبا و پر از جلال را برای نشان دادن محبت خدا به بشر ترک کرد. بنابراین لوتر تصمیم گرفت یکی از آن درختان را به خانه اش ببرد
.
در آن دوران ها، مسیحیان اعتقاد داشتند که درختان همیشه سبز نمادی هستند از زندگی دائمی با خداوند (یوحنا فصل ۱۵ آیه ۵). ثمره زندگی با خدا، شادی و محبت است (یوحنا فصل ۱۵ آیات ۷، ۱۱ و ۱۲، غلاطیان فصل ۵ آیات ۲۲- ۲۳).
زمانی که مسیحیان، درختان را به خانه خود می آوردند و آن ها را با زیورآلات و اسباب بازی کودکان تزیین می کردند. به تدریج رسم استفاده از درخت کریسمس در بخش های دیگر اروپا نیز طرفدارانی پیدا کرد.
جالب است بدانید برای نخستین بار درخت کریسمس در دهه ۱۸۳۰ در انگلستان استفاده شد، اما ده سال طول کشید تا سنت درخت کریسمس در میان مردم انگلیس رایج شود. در سال ۱۸۴۸ “درخت کریسمس ملکه” در کاخ ویندسور (واقع در شهر ویندسور در استان برکشر) رونمایی شد.
چراغ های درخت کریسمس
در قرن هجدهم، روشن کردن درخت کریسمس با شمع آغاز شد. علی رغم اختراع برق در قرن نوزدهم، خطر آتش سوزی توسط شمع های درخت کریسمس، خانه ها را تهدید می کرد. در سال ۱۸۸۵ در شهر شیکاگو، به علت شمع های درخت کریسمس، بیمارستانی طعمه حریق شد.
تا این که در سال ۱۸۹۵، یک تلفنچی آمریکایی به نام رلف موریس، چراغ های کریسمس را ابداع کرد. این چراغ های رنگارنگ جایگزین شمع شدند. اما در آن زمان، مردم هم چنان ترجیح می دادند که از شمع برای تزئین درخت کریسمس استفاده کنند.
افزایش آتش سوزی در ایام کریسمس سبب شد تا در سال ۱۹۰۸ کمپانی های بیمه در آمریکا، قانون منع استفاده از شمع را برای درختان کریسمس مطرح سازند. حریق و آتش سوزی های پی در پی، کمپانی های بیمه را با خطر ورشکستگی مواجه کرده بود.
درختان کریسمس مصنوعی
در قرن نوزدهم، آلمانی ها برای جلوگیری از نابودی جنگل، نخستین درختان مصنوعی کریسمس را با پرهای سبز رنگ غاز، ابداع کردند. در سال ۱۹۳۰ در آمریکا، یک کمپانی قلم مو درخت های کریسمس را با موهای قلم تولید کرد. موها نسبت به پرها استحکام بیشتری داشت. به تدریج محبوبیت این درختان مصنوعی افزایش یافت. مهم ترین دلیل، استفاده مجدد از درخت مصنوعی کریسمس است که سال های زیادی می تواند سالم بماند. در دهه های اخیر، درختان مصنوعی از ماده ای به نام “پلی وینیل” که در برابر آتش مقاوم است، ساخته شده اند.
نتیجه گیری
آنچه مسلم است درخت کریسمس نه فقط مانع واقعیت تولد عیسی نیست، بلکه با دیدن آن درخت، تولد مسیح و محبت عظیم خدا را برای نجات بشر از قلمرو گناه، به یاد می آوریم.
