نگاهی به وضعیت پناهجویان نوکیش مسیحی ایرانی در آلمان
دویچه‌وله آلمان در گفتگو با دو کشیش ایرانی در مورد وضعیت پناهجویان نوکیش مسیحی و دگر اندیشان ایرانی به گفتگو نشسته و آمار تازه‌ای از وضعیت آنان در آلمان ارائه داده است.
این روزها ترکیه پل شناخته شده رهایی برای پناهجویان ایرانی است، چه آنهایی که کِیس غیرواقعی ارائه می دهند و چه آنهایی که ترسهایشان را در ایران کوله بار سفر کرده به ترکیه عزیمت نمودند تا بلکه جانشان حفظ شود. درطی سالهای اخیر تعداد پناهجویان مسیحی رشد پرشمارتری از سایر گروه‌های دیگر داشته است.
طبق روال معمول سالهای گذشته و قبل از شدت یافتن موج گسترده مهاجرت های غیر قانونی به سمت اروپا، پناهجویانی که در ترکیه به کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل مراجعه کردند پس از طی مراحل بررسی پرونده و تائید شرایط پناهندگی شان به آمریکا و کانادا و بخشی به استرالیا و حتی کشورهای اروپایی فرستاده شدند.
اما بخش دیگری از پناهجویان ایرانی در دوره‌ای که سوری‌ها و عراقی ها با بالاگرفتن جنگ زمینی توسط اسلامگرایان داعش به مرزهای اروپا رفتند، آنها نیز به سمت کشورهای اروپایی به راه افتادند و بسیاری از آنها در آلمان اعلام پناهندگی کردند.
حدود هزار پناهجو که خود را ایرانی معرفی کرده‌اند در سال گذشته میلادی یا در مرزها اجازه ورود به آلمان را نیافته و بازگردانده و یا از کشور اخراج شده‌اند. از سوی دیگر در همین بازه زمانی، بیش از سه هزار ایرانی به علت دگراندیشی به عنوان پناهنده در آلمان به رسمیت شناخته شده‌اند. هم‌زمان ۱۵۷۸ نفر به خواست خود و با دریافت کمک مالی از دولت آلمان به ایران بازگشته‌اند.
خبرگزاری آلمان (دویچه وله) در گزارشی به وضعیت پناهندگان مسیحی در این کشور پرداخته و در اینباره با دو کشیش ایرانی گفتگو داشته است.
به نوشته DW، یکی از این دو کشیش که در غرب آلمان ساکن است پذیرش پناهجویان مسیحی را پرمشکل میداند ولی اداره سراسری مهاجران و آوارگان این مدعا را رد میکند.این کشیش ایرانی که در گذشته مسلمان بوده است، “ویلسون” (نام‌ها به خواست اشخاص مربوط مستعارند) سال‌هاست که در آلمان زندگی میکند و عده زیادی را تعمید داده که به خاطر آزار و پیگرد در ایران به آلمان پناهنده شده‌اند.
شبان دیگر ایرانی، دانیال میگوید که حدود دو سه ماه است که پذیرش پناهندگان مسیحی بسیار محدود شده به طوری که حتی درخواست پناهندگی خود او را هم رد کرده‌اند.
دانیال در پاسخ به این پرسش که چند درصد از مهاجران ایرانی به علت‌های مذهبی درخواست پناهندگی می‌دهند میگوید:
«آمار روشنی ندارم ولی دقیقن می‌دانم که ۹۵ درصد از کسانی که درخواست‌شان علت مذهبی داشته، مسیحی هستند. مشکل اصلی متقاضیان این است که در جمهوری اسلامی به عنوان مرتد فکری شناخته می‌‌شوند. اگر کسی پدر و مادر غیر مسلمان داشته باشد ولی خودش مسلمان شود و بعد باز به دین پدر و مادرش بگرود، او را در ایران کنونی مرتد ملی میخوانند و کسانی را که مسلمان‌زاده‌اند و به دین دیگری می‌گروند، مرتدان فکری می‌نامند. در کشور ما فقط مسیحی‌زادگان و کسانی که جزو اقلیت‌های قومی ارمنی و آشوری هستند می‌توانند آزادانه در دین خود بمانند. باقی مسیحیان همه تحت آزار و پیگرد هستند.»
دانیال معتقد است که شاید به خاطر بهبود روابط ایران و آلمان هم اکنون تنها مسیحیان زیر ۳۰ سال به عنوان پناهنده یا مهاجر به رسمیت شناخته شوند زیرا امکان کاریابی دارند.
اما بخش مطبوعاتی اداره سراسری مهاجران و آوارگان آلمان BAMF این ادعاها را کاملن بی‌‌پایه میداند. سخنگوی این بخش به دویچه وله گفت: «حدود ۱۱ هزار درخواست پناهندگی ایرانیان در سال گذشته میلادی بررسی شده است. از اینها حدود هفت هزار نفر پاسخ مثبت گرفته‌اند و بسیاری هم فرجام داده یا به دادگاه‌ها رجوع کرده‌اند که حکم‌شان هنوز معلوم نیست.»
به گفته این سخنگو:«دگرکیشی به طور کلی در پذیرش درخواست پناهندگی نقش دارد ولی بازپرسان ما باید مطمئن باشند که درخواست‌کننده به راستی به کیش دیگری گرویده و تحت آزار و پیگرد بوده و این آزار و پیگرد به خاطر باور مذهبی او انجام گرفته است.»
مسأله دگراندیشان مذهبی در جمهوری اسلامی همواره یکی از معضلات سیاسی و اجتماعی بوده است. درحالیکه زرتشتیان، یهودیان و مسیحیان به عنوان اهل کتاب در مجلس ایران معرفی شده و نماینده دارند، نوکیشان مسیحی پروتستان یا بهائیان و حتی دراویش مورد انکار و آزار قرار گرفته و می‌گیرند.
به عنوان مثال بهرام دهقانی فرزند اسقف کلیسای پروتستان در اصفهان در سال ۱۳۵۸ توسط مسلمانان تندرو کشته شد و مهدی دیباج از کشیشان کلیسای جماعت ربانی پس از تحمل ۹ سال حبس به علت ارتداد، به طرز نامعلومی به قتل رسید.
مسیحیانی که در خانواده های مسلمان زاده شده اند و به آلمان پناهنده گردیدند همگی از برگزاری مراسم عبادی پنهان در ایران سخن می‌گویند.
