هفت گناه کشنده لیستی است که در زمان مسیحیان اولیه از آن استفاده می شد تا به پیروان مسیح درباره سقوط انسان بعلت گناه تعلیم داده شود. تصور اشتباهی که از این هفت گناه کشنده در ذهنهاست این است که این گناهان از نظر خدا قابل بخشش نیستند. کتاب مقدس واضحا می گوید که تنها گناهی که خدا نمی بخشد ادامه در بی ایمانیست، چون اینکار تنها راه بخشش یعنی عیسی مسیح و مرگ نیابتی او را بر صلیب رد می کند.
آیا این عقیده هفت گناه کشنده کتاب مقدسی است؟ بله و نه. امثال سلیمان ۶ : ۱۶-۱۹ می گوید “شش چیز است که خداوند از آنها نفرت دارد. بلکه هفت چیز که نزد جان وی مکروه است ۱) چشمان متکبر، ۲) زبان دروغگو، ۳) دستهایی که خون بیگناهرا می ریزد،۴) دلیکه تدابیر فاسد را اختراع می کند، ۵) پایهاییکه در زیانکاری تیزرو می باشند، ۶) شاهد دروغگو که بکذب متکلم شود، ۷) کسیکه در میان برادران نزاعها می پاشد. ” بهر حال این لیست چیزی نیست که بیشتر مردم بعنوان هفت گناه کشنده می دانند.
براساس پاپ گریگوری بزرگ در قرن ششم، هفت گناه کشنده عبارتند از: غرور، حسادت، پرخوری، شهوت، عصبانیت، طمع، و بی توجهی بخصوص به امور روحانی. هر چند که نمی توان انکار کرد که اینها گناه هستند، اما در کتاب مقدس هیچوقت به آنها “هفت گناه کشنده” گفته نشده است. لیست سنتی هفت گناه کشنده راه خوبی است برای گروه بندی گناهان زیادی که در دنیا وجود دارند. تقریبا هر نوع گناهی می تواند زیر یکی از این گروهها جای داشته باشد. مهمتر اینکه، ما باید متوجه باشیم که این هفت گناه “کشنده تر” از بقیه گناهان نیستند. همه گناهان به مرگ می انجامند (رومیان ۶: ۲۳). خدا را شکر، که از طریق عیی مسیح، همه گناهان ما، منجمله هفت گناه کشنده، می توانند بخشیده شوند (متی ۲۶: ۲۸، اعمال رسولان ۱۰: ۴۳، افسسیان ۱: ۷).
منبع:ایمانداران
