در کتاب مقدّس به سه نوع داوری متفاوت اشاره شده است. نخستین داوری مربوط به قضاوت انسانها بر علیه یکدیگر است. عیسی می‌گوید که ما نباید دیگران را مورد قضاوت و داوری قرار دهیم (متی ۷: ۱-۲). داوری انسان هرگز نمی‌تواند کاملا درست باشد، زیرا هیچ انسانی هرگز نمی‌تواند تمامی حقایق را درباره انسان دیگری بداند. فقط این خداوند است که همه چیز را درباره هر شخصی می‌داند. از اینرو فقط خداوند قادر به قضاوت حقیقی و منصفانه است.
دومین نوع داوری که در کتاب مقدّس ذکر شده است مجازاتی است که خداوند بر بدکاران نازل می‌کند. این مجازات هم شامل ایمانداران و هم شامل غیر ایمانداران می‌شود (اول قرنتیان ۱۱: ۲۹-۳۴). هدف از این نوع داوری باز گرداندن گناهکاران بسوی خداوند و اصلاح و تطهیر زندگی انسان است.
سومین نوع داوری که در کتاب مقدّس ذکر شده، داوری نهایی خداوند است که در پایان دنیا رخ خواهد داد. خداوند اقتدار داوری نهایی بر نوع بشر را به عیسی مسیح واگذار کرده است (یوحنا ۵: ۲۲). هر کسی باید در حضور تخت داوری مسیح بایستد (دوم قرنتیان ۵: ۱۰). داوری مسیح فارغ از هرگونه تبعیض و جانبداری خواهد بود. داوری وی در آن روز همانند قضاوت انسانها در این دنیا نیست؛ داوری نهایی کاملا منصفانه و عادلانه خواهد بود. آنانی که ایمان خود را در این دنیا بر مسیح قرار داده‌اند نجات یافته و به آسمان خواهند رفت. اما آنانی که در این دنیا به مسیح ایمان نیاورده‌اند محکوم شده و به جهنم خواهند رفت (یوحنا ۳: ۱۸، ۳۶). بعد از داوری نهایی دیگر هیچ امکانی برای تجدید نظر دوباره وجود نخواهد داشت. از اینرو شخص به منظور دریافت نجات باید در این دنیا به مسیح ایمان بیاورد؛ هیچ راه دیگری برای نجات وجود ندارد (یوحنا ۱۴: ۶؛ اعمال ۴: ۱۲).
منبع:ایمانداران
