ختنه برداشتن پوست زائدی است که در بالای آلت تناسلی جنس مذکر قرار دارد. خداوند به ابراهیم و تمامی نسل او فرمان داد تا ختنه شوند. این نشانه عهدی بود که خداوند با قوم یهود برقرار کرده بود (پیدایش ۱۷: ۹-۱۴). تمامی یهودیان مذکر باید در روز هشتم تولد خود ختنه شوند. ختنه یک نشان ظاهری از یهودیت بود.
گرچه کتاب مقدّس از یک ” ختنه“ باطنی یا روحانی نیز سخن می‌گوید، که به موجب آن سخت بودن قلب شخص ” بریده“ و به دور انداخته می‌شود (تثنیه ۱۰: ۱۶). فقط آنانی که از نظر باطنی ختنه شده‌اند یهودیان حقیقی هستند (رومیان ۲: ۲۸-۲۹). در واقع این ختنه باطنی برای تمامی ایمانداران ضرورت دارد.
ختنه ظاهری یا جسمانی مزیتی برای نجات محسوب نمی‌شود. از اینرو ختنه شدن برای مسیحیان غیر یهودی ضرورتی ندارد (اعمال ۱۵: ۵-۱۱). گرچه امروزه از نظر بهداشتی به تمامی افراد مذکر توصیه می‌شود که اقدام به عمل ختنه کنند.
منبع:ایمانداران
