ابتدا باید با فروتنی بپذیریم که گناهکار هستیم. کلام خدا می‌فرماید: “همه گناه کرده‌اند و از جلال خدا محرومند” (رومیان ٣: ٢٣). چنانچه خود را با مسیح بی‌گناه، که چهره دیدنی خدای نادیده است مقایسه کنیم، بخوبی می‌فهمیم که گناهکاریم. سپس باید از گناه توبه کرده، عیسی مسیح خداوند را که بعد از مرگ دوباره زنده شد، بعنوان نجات دهنده خود بپذیریم و از او بخواهیم تا با خونش که بر روی صلیب ریخته شد، قلب گناه‌آلود ما را بشوید و آنرا پاک نماید. کلام خدا می‌فرماید: “زیرا خدا مسیح را بعنوان وسیله‌ای برای آمرزش گناهان، که با ایمان به خون او بدست می‌آید، در مقابل چشم همه قرار داده و با این کار، خدا عدالت خود را ثابت نمود زیرا در گذشته بسبب بردباری خود گناهان آدمیان را نادیده گرفت تا در این زمان، عدالت خدا کاملاً به ثبوت برسد، یعنی ثابت شود که خدا عادل است و کسی را که به عیسی ایمان می‌آورد نیک می‌شمارد” (رومیان ٣: ٢۵ و ٢۶).
هر کس به مسیح، که پس از مرگ زنده شد ایمان بیاورد، قلبش از گناه پاک می‌شود، روح خدا در وجودش ساکن می‌گردد و زندگی جاوید می‌یابد. رستگاری یا نجات، هدیه بی‌نظیری است که بمحض اینکه به مسیح ایمان آورید به شما عطا می‌گردد. یقیناً خدا مایل است همه آدمیان هدیه رستگاری یا نجات را دریافت نمایند. اما این هدیه موقعی به انسان داده می‌شود که شخصاً آنرا از مسیح زنده درخواست کند.
منبع:ایمانداران
