مزامیر باب ۹

image_pdfimage_print
سرود داوود
سپاس از خدا به‌خاطر عدالتش
۱↵ خداوندا، با تمامی دل تو را شکر می‌کنم
و کارهای عالی تو را به همه خواهم گفت.
۲در تو خوشحال و شادمان خواهم بود
و نام تو را ای متعال، خواهم سرایید.
۳وقتی‌که دشمنانم عقب‌نشینی کنند،
در پیشگاه تو به زمین افتاده هلاک خواهند شد.
۴تو مرا با امانت و انصاف داوری کرده‌ای
و عادلانه بر جایگاه داوری نشسته‌ای.
۵ملل جهان را سرزنش نموده،
مردمان بدکار را از بین برده‌ای،
و نامشان را برای ابد محو کرده‌ای.
۶دشمنان برای همیشه نابود شدند،
و شهرهایشان را به خرابه تبدیل کردی
که حتّی یادی از آنها باقی نماند.
۷امّا خداوند همیشه پادشاه است،
او تخت خود را برای داوری برقرار نموده است.
۸او جهان را با عدالت
و امّتها را با انصاف داوری می‌نماید.
۹خداوند پناه مظلومان،
و جایگاه امن در هنگام سختی‌هاست. خداوندا،
۱۰آنانی که تو را می‌شناسند، بر تو توکّل می‌کنند،
زیرا تو ای خداوند، طالبان خود را ترک نکرده‌ای.
۱۱سرود ستایش خداوند را، که در صهیون سلطنت می‌کند، بسرایید.
کارهای او را به همهٔ ملتّها اعلام کنید.
۱۲او از قاتلان انتقام می‌گیرد،
و فریاد رنجدیدگان را فراموش نمی‌کند.
۱۳ای خداوند، ببین دشمنانم چگونه مرا عذاب می‌دهند؛
بر من رحم کن،
و مرا از مرگ رهایی ده.
۱۴تا من در حضور مردم اورشلیم به‌خاطر نجات خود، تو را ستایش کنم و شادی نمایم.
۱۵کافران در چاهی که برای دیگران کنده‌بودند، افتادند
و در دامی که برای دیگران گذاشته‌ بودند، گرفتار شدند.
۱۶خداوند با داوری عادلانهٔ خویش، خود را آشکار نموده است،
و بدکاران، در دام خودشان گرفتار شده‌اند.
۱۷شریران و همهٔ اقوامی که خدا را فراموش کرده‌اند،
به هلاکت می‌رسند.
۱۸نیازمندان فراموش نمی‌شوند،
و امید مسکینان از بین نمی‌رود.
۱۹ای خداوند برخیز
و کافران را داوری کن،
تا انسان فانی پیروز نگردد.
۲۰خداوندا، آنها را بترسان و به آنان بفهمان که انسانها‌یی فانی هستند.

دیدگاهتان را بنویسید