مزامیر باب ۱۶

image_pdfimage_print
سرود داوود
سرود اطمینان
۱خدایا، مرا محافظت فرما، زیرا به تو پناه آورده‌ام.
۲به خداوند گفتم: «تو خداوند من هستی،
و هر چیز نیکویی که دارم، از توست.»
۳ایمانداران این سرزمین، اشخاص نجیبی هستند
و دلخوشی من به ایشان است.
۴آنهایی که پیرو خدایان دیگر هستند،
غم و اندوهشان زیاد می‌شود.
در مراسم قربانی‌های آنها شرکت نمی‌کنم
و نام آنها را ذکر هم نخواهم کرد.
۵خداوندا، تو همه‌چیز من هستی
و آنچه را که نیاز دارم، به من عطا کرده‌ای.
آیندهٔ من در دست توست.
۶آنچه را که نصیب من کرده‌ای
بسیار عالی و نیکوست.
۷خداوند را شکر می‌کنم، زیرا که مرا راهنمایی می‌کند.
شبانگاه نیز وجدانم به من هشدار می‌دهد.
۸↵ هرگز خدا را فراموش نمی‌کنم،
او همیشه نزد من است، هیچ چیز نمی‌تواند مرا بلغزاند.
۹بنابراین سپاسگزار و شادمان هستم
و احساس امنیّت کامل می‌کنم.
۱۰زیرا تو مرا از قدرت مرگ می‌رهانی.
من با وفاداری تو را خدمت کرده‌ام
و تو جانم را در دنیای مردگان ترک نخواهی کرد.
۱۱↵ تو راه زندگی را به من نشان خواهی داد.
حضور تو، مرا از خوشی لبریز می‌کند
و به من شادی ابدی می‌بخشد.

دیدگاهتان را بنویسید