چهارشنبه اول مارس ۲۰۱۷ (۱۱ اسفند ماه ۱۳۹۵ ) روز
چهارشنبه خاکستر است. که اولین روز شروع ایام لنت، یا دعا و توبه میباشد. و ۴۰ روز
قبل از روز عید قیام (رستاخیز مسیح) میباشد.
در این فصل از تقویم کلیسایی؛ وارد ایامی میشویم که تمرکز آن بروی توبه و اعتراف به گناهان است، ما در تمرکز و در روزه، برای رسیدن به روز مرگ و رستاخیز مسیح، که همان عید قیام است؛ آماده میشویم، که از طریق آن؛ نجات برای ما مهیا شده است.
در کتاب مقدس عدد ۴۰ سمبل ونمایانگر و بازگو کننده بسیار زیاد است. این ۴۰ روز نمایانگر و یادآور ۴۰ روز ایام روزه ای است که خداوند عیسی مسیح در بیابان آنرا انجام داد. و همینطور نمایانگر و یادآور ۴۰ سال آواره گی قوم یهود در بیابان، پس از خروج آنها از مصراست. همینطور ۴۰ روز ایامی است که موسی برای توبه و شفاعت برای قوم اسراییل (چون گوساله طلایی ساخته بودند و آنرا پرستیدند)، در حضور خدا در کوه سینا ماند و در این ایام نه چیزی خورد و نه چیزی نوشید.. (خروج باب ۳۴ آیه ۲۷ و ۲۸ ) که یهودیان تا به امروز نیز این ایام ۴۰ روز را به توبه میپردازند.
چهارشنبه خاکستر
خاکستر چیست؟
این خاکستر را از سوزاندن نخل های کوچک سال قبل که در روز یکشنبه نخل تقدیس شده بودند و مراسم آن انجام شده بود، و آن را از سال قبل نگه داشته ایم به کلیسا می آوریم ،درست میکنند و
آن نخل ها را میسوزانند و از خاکستر آن برای چهارشنبه خاکستر استفاده میکنند. در روز چهارشنبه خاکستر، ایماندارانی که مراسم توبه را انجام داده اند، توسط کشیش بروی پیشانی آنها یک صلیب با خاکستر ترسیم میشود به این دلیل که قلب هایمان را فروتن کنیم و به یاد آوریم که زندگی بروی زمین گذرا است و همانطور که به ما گفته شده، انسان که از خاک و خاکستر ساخته شده به همان خاک و خاکستر نیز بازمیگردد. در این ایام از سوی گناه به سمت انجیل و کلام خداوند بازگشت میکنیم.
داستان این علامت خاکستر گذاشتن بروی پیشانی به عهد عتیق بر میگردد که در آن زمان نیز سمبل و نماد غم و عزاداری و توبه از سقوط روحانی بوده مانند داستان ایوب در باب ۴۲ آیات ۴ و ۵ :
“به من گفتی که سخنان تو را گوش کنم و به سوالهایی که از من می کنی، جواب بدهم. قبل از این گوش من درباره ی تو چیزهایی شنیده بود، اما اکنون چشم من تو را می بیند؛ بنابراین از خودم بدم می آید و در خاک و خاکستر می نشینم و توبه میکنم.”
ارمیا باب ۶ آیه ۲۶:
خداوند به قوم خود می گوید: “پلاس بر تن کنید و در خاکستر بغلتید.”
دانیال باب ۹ آیه ۳: ” پس در پیشگاه خداوند دعا و زاری کردم، روزه گرفتم و پلاس پوشیدم، خاکستر بر سرم ریختم و در دعا به گناهان خود اعتراف نموده..”
وقتی با خاکستر علامت صلیب بر پیشانی ما نقش می بندد، یعنی اینکه ما مقدس نیستیم بلکه گناهکارانی هستیم که نیاز به بخشش و توبه و تازه شدن داریم.
چهارشنبه خاکستر فقط متعلق به کاتولیک ها یا ارتودکس ها یا کلیساهای سنتی نیست، بلکه متعلق به تمامی مسیحیان ایمانداری است که نیاز به توبه را در خود می بینند و میخواهند ایمان خود را زندگی کنند.
هدف در ایام لنت بروی این ۳ مورد متمرکز است: روزه – دعا – کمک به نیازمندان(بخشش)
چرا روزه میگیریم؟
زیرا پرهیز و محروم شدن از چیزهای روزانه ما را در وضعیتی قرار میدهد که وابستگی محض به حضور خدا پیدا میکنیم. بطور سنتی پولی را که در ایام روزه از پرهیز نیازهای روزانه مان جمع کرده ایم به نیازمندان میدهیم.
چرا به نیازمندان کمک (بخشش) می کنیم؟
خداوند به ما روزی مان را داده و ما را شامل برکات خود کرده است ولی این بدان معنا نیست که همه چیز را فقط برای خودمان بخواهیم و آنرا برای خود نگهداریم، بلکه باید از این برکت دیگران را که نیازمند هستند نیز روزی برسانیم و آنرا با فقرا تقسیم کنیم و از این طریق آنها را خدمت کنیم.
چرا دعا می کنیم؟
ما نه تنها از لحاظ جسمی بلکه از لحاظ درونی و روحانی نیز نیازمند پر شدن و کامل شدن هستیم. بطوریکه باید هم برای خودمان در تمرکز و دعا باشیم و هم برای دیگران. برای تقاضاهای عمیق روحانی خود نیازمندیم تا در حضور خدا بمانیم و به او بنگریم.
یک قهرمان امریکایی در سالهای پیش اینطور گفته که: بدون داشتن جامعه، شما نمیتوانید غنی شوید ولی با وجود یک اجتماع، شما میتوانید آنها را نیز غنی کنید. تنها از طریق اجتماع و یا جامعه و روابط با آنهاست که میتوانیم به رابطه با خدا دست یابیم. و چهارشنبه خاکستر نیز به همین معناست یعنی اینکه:
توبه و ندامت، تازه و نو شدن اجتماع یا جامعه.. که همان دعا ، روزه و بخشش است.
مترجم: راشین سایروس
