سرود داوود
سرود ملّی برای پیروزی
۱خدایا، برخیز و دشمنانت را پراکنده ساز.
آنانی که از تو نفرت دارند از درگاه تو بگریزند.
۲مانند دودی که در برابر باد محو می‌شود، آنان را پراکنده ساز،
همچنان‌که موم در برابر آتش، آب می‌شود،
گناهکاران در پیشگاه خدا هلاک می‌شوند.
۳امّا نیکوکاران خوشحال می‌شوند
و در حضور خدا سرافراز می‌گردند و فریاد شادی برمی‌آورند.
۴برای خدا سرود بخوانید و نام او را بستایید.
برای او که بر ابرها سوار است، با آواز بلند بسرایید.
نام او خداوند است، در پیشگاه وی شادی کنید.
۵↵ خدا که در بارگاه مقدّس خود می‌باشد،
پدر یتیمان و دادرس بیوه زنان است.
۶آوارگان را سر و سامان می‌دهد
و اسیران را با شادمانی آزاد می‌کند.
امّا گردنکشان را آوارهٔ بیابان می‌سازد.
۷ای خدا، هنگامی‌که قوم خود را
در بیابان هدایت می‌کردی،
۸زمین لرزید، از آسمان باران بارید
و کوه سینا از هیبت حضور تو ای خدای اسرائیل،
به لرزه درآمد.
۹ای خدا، تو باران فراوان بر زمین فرستادی
تا آن را شاداب و سرسبز گرداند،
۱۰قوم تو در آن ساکن گردید و ای خدا،
تو از رحمت خود، حاجات نیازمندان را برآوردی.
۱۱خداوند فرمان داد
و زنان این مژده را به مردم رساندند:
۱۲«پادشاهان و سپاهیان آنها می‌گریزند!»
زنان در خانه‌های خود غنایمی را که به دست آورده‌اند، تقسیم می‌کنند.
۱۳آنانی که در آغل گوسفندان می‌خوابیدند، اکنون مانند کبوتری که بالهایش نقره‌ای
و پرهایش طلایی است، آراسته شده‌اند.
۱۴خداوند متعال پادشاهان را مانند دانه‌های برف
بر کوه صلمون پراکنده ساخت.
۱۵ای کوه با عظمت باشان
و ای قلّه‌های بلند!
۱۶ای قلّه‌های بلند باشان،
چرا با حسرت به کوهی که خدا آن را برای سکونت خود اختیار کرد،
و مسکن ابدی او شد، می‌نگرید؟
۱۷خداوند با هزاران هزار ارّابه
از کوه سینا به جایگاه مقدّس خود آمد.
۱۸بعد به عالم بالا صعود فرمود و عدّه‌ای را با خود به اسارت برد.
از آدمیان، حتّی از یاغیان و سرکشان هدایایی دریافت نموده است.
خداوند، خدا در آنجا سکونت خواهد کرد.
۱۹↵ سپاس بر خداوند
که هر روز بارهای ما را متحمّل می‌شود.
او خدای نجات‌دهندهٔ ماست.
۲۰خدای ما، خدای نجات‌دهنده است.
خداوند خدای ما،
ما را از مرگ می‌رهاند.
۲۱خداوند سر دشمنانش را که در گناه به سر می‌برند،
خواهد شکست.
۲۲خداوند فرمود: «من دشمنانتان را از باشان
و اعماق اقیانوسها برمی‌گردانم،
۲۳تا شما در خون آنها راه بروید
و سگهای شما خون آنان را بخورند.»
۲۴خدایا، ای خدای من و ای پادشاه من،
حرکت پیروزمندانهٔ تو را که به خانهٔ مقدّس خود وارد می‌شوی، همه دیدند.
۲۵سرایندگان در پیش، نوازندگان در پس
و دوشیزگان در وسط دف زنان حرکت می‌کنند.
۲۶خدا را در حضور جماعت او ستایش کنید.
ای فرزندان یعقوب خدا را ستایش کنید.
۲۷اول طایفهٔ بنیامین که کوچکترین طایفه‌هاست
سپس رهبران طایفهٔ یهودا با گروه خود
و بعد رهبران طایفهٔ زبولون و نفتالی حرکت می‌کنند.
۲۸خدایا، قدرتت را آشکار کن،
قدرتی را که به جای ما به کار برده‌ای.
۲۹به‌خاطر خانهٔ تو که در اورشلیم است،
پادشاهان جهان هدایا برای تو خواهند آورد.
۳۰مصر، آن حیوان وحشی نیزار
و اقوام دیگر را که مانند گلّه‌های گاو و گوساله هستند توبیخ نما؛
تا آن که به فرمان تو تسلیم شوند و نقره‌های خود را به تو تقدیم نمایند
و آنانی را که طالب جنگ می‌باشند، پراکنده گردان.
۳۱مصر سفیران خود را خواهد فرستاد؛
و حبشه دست دعا به سوی خدا خواهد برافراشت.
۳۲ای کشورهای جهان، برای خدا سرود شکرگزاری بخوانید
و برای خداوند بسرایید.
۳۳برای او که بر آسمانهای قدیم نشسته است
و از آنجا صدای با هیبت او به گوش می‌رسد.
۳۴قدرت خدا را اعلام کنید.
قوم اسرائیل از شکوه و جلال او برخوردار است
و عظمت او در آسمانها دیده می‌شود.
۳۵مهیب است خدا، خدای اسرائیل در جایگاه مقدّس خود؛
او به قوم خود قدرت و نیرو می‌بخشد.
متبارک باد خدا!