نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
یکی از انتقادات مخالفان مسیحیت آن است که مسیح فرمود بعد از سه روز زنده خواهم شد، در حالی که مطابق گزارش اناجیل، کم تر از سه روز، یعنی دو شب و یک روز عیسی در قبر بود (جمعه بعدازظهر تا یکشنبه صبح)! آنان چنین نتیجه گیری می کنند که ادعای نویسندگان اناجیل با نقل قول عیسی هماهنگی ندارد، بنابراین اناجیل تحریف شده اند!
نخست باید بدانیم که خوانندگان در قرن بیست و یکم زندگی می کنند. در دوران باستان، یهودیان واژه روز را همواره برای ۲۴ ساعت به کار نمی بردند. حتی امروزه نیز به هنگام مکالمات روزمره، زمان کوتاه را کلی بیان می کنیم:”سه روزه منتظرتم” در حالی که واقعیت آن است که دو روز قبل درباره دیدار و ملاقات گفتگو کرده ایم. یا می گوییم دو روز در هتل هستیم: از امروز ساعت سه بعدازظهر تا فردا پنج بعدازظهر.
یهودیان روز را به چهار قسمت تقسیم می کردند: ۶ – ۹ صبح، ۹- ۱۲ ظهر، ۱۲ ظهر – ۳ بعداظهر، ۳ بعدازظهر تا ۶ بعدازظهر. اما رومی ها یک روز را از بامداد تا بامداد بعد محاسبه می کردند. در حالی که برای یهودیان ۶ بعدازظهر آغاز روز جدید بود. بنابراین مسیح ۶ صبح نزد پیلاطس برده شد تا طبق قوانین روم محاکمه شود. عیسی در ۹ صبح مصلوب شد.
در کتاب مقدس آیاتی وجود دارد که زمان کوتاه و فشرده، کلی بیان می شود، زیرا در دوران باستان، یهودیان بخش های مختلف روز را از شروع تا پایان، تحت عنوان روز به کار می بردند:
در پیدایش فصل ۷ آیه ۱۲ می خوانیم که “چهل شبانه روز” به شدت باران بارید. در حالی که در آیه ۱۷ همان فصل به “چهل روز” باران اشاره شده. بنابراین نمی دانیم که ۹۶۰ ساعت باران می بارید یا کم تر؟
در پیدایش فصل ۴۲ آیه ۱۷ می خوانیم که یوسف برادرانش را به مدت سه روز به زندان انداخت. در روز سوم یوسف با آن ها گفتگو کرد (آیه ۱۸) و آنان را به جز یک نفر، آزاد کرد.
همراهان داود پادشاه، در بین راه به یک جوان مصری برخوردند که سه شبانه روز چیزی نخورده و نیاشامیده بود (اول سموئیل فصل ۳۰ آیه ۱۱- ۱۲). در این دو آیه و آیات بعد از روز چهارم ذکری به میان نیامده است.
استر به مردخای پیغام فرستاد که یهودیان شهر شوش را جمع کن تا سه روز روزه بگیرند (استر فصل ۴ آیه ۱۶). اما در روز سوم، استر لباس سلطنتی خود را پوشید و وارد تالار پادشاه شد (فصل ۵ آیه ۱).
رحبعام گفت:”سه روز به من فرصت بدهید تا در این باره تصمیم بگیرم” (دوم تواریخ فصل ۱۰ آیه ۵)، روز سوم رحبعام از تصمیم خود سخن گفت (آیه ۱۲)
بنابراین در دوران باستان، گاهی به اقتضای موقعیت، از شروع وقوع رویداد و واقعه ، روز آغاز می گردید. این روزها به طور کامل از ۲۴ ساعت شبانه روز تبعیت نمی کردند.
