مقصود مسیح از کلید داود چیست؟ (مکاشفه فصل ۳ آیه ۷)

عبارت “کلید داود” در اشعیاء (فصل ۲۲ آیه ۲۲) و مکاشفه یافت می شود. خداوند توسط نبی خود اشعیاء فرمود:”کلید دربار داود پادشاه را به او (الیاقیم) خواهم داد و او هر دری را بگشاید، کسی آن را نخواهد بست و هر دری را ببندد کسی آن را نخواهد گشود.” کلید داود نمادی از قدرت و اقتدار است. بنابراین دارنده این کلید از اقتدار و اختیار زیادی برخوردار می باشد.

مطابق گزارش دوم پادشاهان فصل ۱۸ آیه ۱۸، درمی یابیم که الیاقیم ناظر خانه (مباشر) شد و سرپرستی امور دربار را به عهده گرفت. اما شبنا (مباشر قبلی) به منشی دربار تنزل مقام یافت.

با این ارتقاء و تنزل مقام ها، پیشگویی اشعیاء (فصل ۲۲ آیه ۲۲) تحقق یافت. مباشر یک پادشاه، قدرت بستن و باز کردن درهای قصر را داشت. به نظر می رسد هم شبنا و هم الیاقیم از اقتدار خود سوءاستفاده کردند و در نتیجه مقام خود را از دست دادند.

از اقتداری که خداوند به ما بخشیده برای شهرت خود سوءاستفاده نکنیم، بلکه بکوشیم تا مسیح را که صاحب حقیقی کلیسا است، جلال دهیم.

در کتاب مکاشفه، فقط مسیح “کلید داود” را در اختیار دارد. با این کلید، عیسی دروازه بهشت را می گشاید. هیچکس آن را نمی تواند ببندد و وقتی هم دروازه بسته شود، هیچکس نمی تواند آن را بگشاید. به عبارت دیگر، مسیح این اقتدار را دارد که انسان ها را وارد ملکوت سازد و هم چنین این قدرت را دارد که انسان ها را در بیرون ملکوت خدا نگاه دارد.

مفسران کتاب مقدس معتقدند که مسیح قدرت باز کردن و بستن درهای بشارت انجیل را نیز دارد. در دوران رسولان این اتفاق رخ داد (اعمال رسولان فصل ۱۶ آیات ۶- ۱۰ و ۱۸، فصل ۱۹ آیات ۸- ۲۰، اول قرنتیان فصل ۱۶ آیات ۸- ۹). زمانی که مردم پیام نجاتبخش انجیل را رد می کنند، ممکن است خداوند درهای فیض و برکت را بر روی آن ها ببندد.