بسیاری از مسیحیان می پرسند در عهد جدید به حدود ۳۰ کلیسا اشاره شده. چرا در مکاشفه یوحنا (فصل های دوم و سوم)، مسیح فقط برای هفت کلیسا پیام فرستاد؟ چرا خداوند فقط هفت کلیسا را انتخاب فرمود؟
جالب است که اولین پیام مربوط به کلیسای افسس بود. کلیسایی که یوحنا مسئولیت آن را بر عهده داشت. بعد از مرگ پولس در دهه ۶۰ میلادی، یوحنا در اواخر عمرش در کلیسای افسس به خدمت شبانی مشغول بود. به یاد آوریم که هفت کلیسا در ترکیه امروزی قرار داشتند.
اگر نامه حامل پیام مسیح به کلیساها از جزیره “پطمس” (محل تبعید یوحنا)، توسط کشتی به سوی جنوب غربی ترکیه حرکت می کرد، بعد از رسیدن به خشکی، به طور قطع می بایست مسیر جاده سنگفرشی را طی کند که در آن زمان ابتدا به شهر افسس می رسید و بعد از آن، به ترتیب به شهرهای اسمیرنا (ازمیر امروزی)، پرغامس، تیاتیرا، ساردس، فیلادلفیا و لاودیکیه.
به جز دو کلیسای افسس (اعمال رسولان فصل ۱۹) و لاودیکیه (کولسیان فصل ۲ و فصل ۴ آیات ۱۳- ۱۶)، از سایر کلیساها در عهد جدید ذکری به میان نیامده است. از شهر تیاتیرا نیز نام برده شده (اعمال رسولان فصل ۱۶ آیه ۱۴)، ولی به کلیسای آن هیچ گونه اشاره ای نشده است. هم چنین این سوال مطرح می شود که چرا مسیح به کلیسای شهر “کولسیه” که در مسیر هفت کلیسا قرار داشت، پیامی ارسال نکرد؟
اعمال رسولان در دهه ۶۰ میلادی نوشته شده و نامه های پولس در دهه های ۵۰- ۶۰ به رشته تحریر درآمده اند. بنابراین می توان چنین نتیجه گیری کرد که پنج کلیسای مذکور بعد از گزارش لوقا و نامه های پولس تاسیس شده اند. شاید هم برخی یا هر پنج کلیسا، ثمره فعالیت بشارتی کلیسای افسس بوده اند. بدون شک، نسخه کتاب مکاشفه، در هفت کلیسا مطالعه شده اند.
با این توصیف، کارشناسان و مفسران کتاب مقدس معتقدند که هفت کلیسا نماینده همه کلیساهای موجود در آن زمان و هم چنین کلیساهای دوران های مختلف تاریخ بوده اند. به عبارت دیگر، مخاطب مسیح تمام کلیساها در طول تاریخ مسیحیت می باشند. در حقیقت، مسائل و مشکلات هفت کلیسا در هر دوره و زمان دیده می شوند. به طور کلی در تمام دوران ها، عده ای تا پای جان برای ایمان خود ایستادگی کرده اند و در مقابل، بعضی از ایمان منحرف شده اند.
از سوی دیگر، “هفت” کلیسا انتخاب شدند. اعداد نیز در کتاب مقدس نماد و نشانه مفاهیمی می باشند. در میان اعداد، عدد هفت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. کاربرد عدد هفت در کتاب مقدس، نخستین بار در فصل اول کتاب پیدایش یافت می شود. خداوند در شش روز جهان را آفرید و در روز هفتم آرامی گرفت.
از هفت روز در فصل اول پیدایش تا هفت مهر در مکاشفه یوحنا، کتاب مقدس سرشار و مالامال از عدد هفت است. برای درک زیربنای کتاب مقدس، باید به معنی عدد هفت پی برد. در واقع عدد هفت، خدا را به عنوان خالق جهان معرفی می کند (پیدایش فصل ۲ آیه ۲).
به عبارت دیگر، عدد هفت بیانگر “عملکرد کامل خدا” در آفرینش عالم هستی است. در مکاشفه همین معنا و مفهوم ارائه می شود:”وقتی فرشته هفتم، شیپور را بنوازد، نقشه خدا عملی خواهد شد، همان گونه که خدا به انبیای خود وعده داده بود” (مکاشفه فصل ۱۰ آیه ۷). وقتی نقشه خدا برای تاریخ بشر کاملا آشکار بشود، همه نبوت ها تحقق خواهند یافت. سپس پایان جهان فرا خواهد رسید.
واژه یونانی “تلئو” که برای “تکمیل کردن” به کار برده شده، به معنای “بسته شدن، تکمیل شدن و به اتمام رساندن” است. مثلا کلمه “تلئو” در مکاشفه فصل ۱۶ آیه ۱۷ استفاده شده:”همه چیز به پایان رسید.”
بنابراین عدد هفت به معنای کامل بودن و هم چنین تکمیل شدن است.
نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ