نویسنده مقاله: مهران پورپشنگ
یوحنا در رویا دید که ۲۴ رهبر نزد خدا سجده نمودند و او را پرستش کردند و تاج های خود را پیش تخت او انداختند (مکاشفه فصل ۴ آیه ۱۰). در ابتدا باید بدانیم ۲۴ رهبر چه کسانی هستند.
باید در نظر داشت که اکثر وقایع کتاب مکاشفه جنبه نمادین و استعاره دارد. ۲۴ رهبر، برای شفاعت و رساندن دعاهای ایمانداران مسیحی به حضور خدا نیامده بودند، بلکه آن ها نماد و سمبل قوم خدا (مومنان و ایمانداران) می باشند.
همان طور که ذکر شد کتاب مقدس تعلیم می دهد مخاطب دعای ما تثلیث (پدر، پسر و روح القدس) است. “دعاهای ایمانداران” احتمالا اشاره به “ملکوت خدا بیاید” و “ای مسیح زود بیا” (مکاشفه فصل ۲۲ آیه ۲۰) است. در مکاشفه فصل ۶ آیه ۱۰ ذکر شده که روح شهیدان از خدا می پرسند چرا داوری نمی کنی و انتقام خون ما را نمی گیری؟
کاسه های طلایی پر از بخور نمایانگر دعاهای ایمانداران است. داود پادشاه نوشت:” ای خداوند، بگذار دعایم مانند دود بخور به حضور تو رسد” (مزمور ۱۴۱ آیه ۲). به عبارت دیگر، دعای ما پیوسته مانند بخور به حضور خدا بالا می رود. بنابراین نباید تردید داشته باشیم که خدا دعای ما را نمی شنود.
از سوی دیگر، مکاشفه فصل ۵ آیه ۸ نمی گوید که ۲۴ رهبر دعاهای ایمانداران را که بر روی زمین هستند، می شنوند.
تاج ها سمبل چه هستند؟
مسیح پاداش های مختلف برای کسانی که به او صادقانه وفاداری بودند، وعده داده است (متی فصل ۵ آیه ۱۲، اول قرنتیان فصل ۳ آیه ۱۴، مکاشفه فصل ۲۲ آیه ۱۲). پاداش برخی از آن ها تاج است (یعقوب فصل ۱ آیه ۱۲، اول پطرس فصل ۵ آیه ۴، مکاشفه فصل ۳ آیه ۱۱).
با این توصیف، مقدسین حتی پاداش های خود را به مسیح می بخشند. آن ها مسیح را به خاطر پاداش نمی خواهند. پاداش در مقایسه با کاری که مسیح بر روی صلیب انجام داد، بسیار ناچیز است. پولس رسول نوشت:” این زندگی که اینک در این بدن دارم، نتیجه ایمان من به فرزند خداست که من را محبت نمود و جان خود را برای من فدا ساخت” (غلاطیان فصل ۲ آیه ۲۰).
متن کتاب مقدس توضیح بیشتری درباره عملکرد ۲۴ رهبر ارائه نمی دهد. اما آنچه مسلم است از رفتار آنان بایستی الگو بگیریم و همه چیز را وقف خداوند کنیم: ثروت، وقت، تجربیات، استعدادها و امکانات خود را برای جلال خداوند به کار ببریم. تمام ابعاد زندگی ما باید خدا را جلال دهد.
