نزد خدا طرفداری نیست و او بین انسانها فرق نمی گذارد (تثنیه ۱۰: ۱۷، اعمال رسولان ۱۰: ۳۴، رومیان ۲: ۱۱، افسسیان ۶: ۹)، و ما هم نباید اینکار را بکنیم. یعقوب ۲: ۴ به آنهایی که بین انسانها فرق می گذارند “داوران با خیالات فاسد” می گوید. در عوض ما باید همسایه خود را مثل خود دوست بداریم (یعقوب ۲: ۸). در عهد عتیق، خدا انسان را به دو گروه نژادی تقسیم کرد: یهودیان و ملل دیگر. خدا می خواست که قوم یهود قوم کاهنان باشند که ملل دیگر را خدمت کنند. در عوض، یهودیان از موقعیت خود مغرور شدند و به ضدیت با ملل دیگر پرداختند. عیسی مسیح این مسئله را با خراب کردن دیوار خصومت بین آنها خاتمه داد (افسسیان ۲: ۱۴). هر نوع نژادپرستی، تعصب، و تبعیض نژادی مخالف کار مسیح بر روی صلیب است.
عیسی به ما فرمان می دهد که همدیگر را دوست داشته باشیم همانطور که او ما را دوست دارد (یوحنا ۱۳ : ۳۴). اگر خدا ما را یکسان دوست دارد، ما هم باید همدیگر را با همان استاندارد بالا دوست داشته باشیم. عیسی در متی ۲۵ به ما یاد می دهد که هر چه ما برای کوچکترین برادرش انجام دهیم، انگار برای او انجام داده ایم. اگر ما با کسی با حقارت رفتار کنیم، یعنی با کسی که بشکل خدا آفریده شده است با حقارت رفتار کرده ایم، و کسی را که خدا او را دوست دارد و عیسی برایش مرد اذیت کرده بدرد آورده ایم.
نژادپرستی، در شکلهای گوناگون و به درجات مختلف، بلاییست که هزاران سال است گریبانگیر انسانهاست. برادران و خواهران از همه اقوام، نباید چنین باشد. قربانی های نژادپرستی، تعصب و تبعیض نژادی باید ببخشند. افسسیان ۴ : ۳۲ می گوید، “با یکدیگر مهربان باشید و رحیم و همدیگر را عفو نمایید چنانکه خدا در مسیح شما را هم آمرزیده است”. یک نژاد پرست ممکن است لیاقت بخشش شما را نداشته باشد، اما ما هم بسیار بیشتر لیاقت بخشش خدا را نداریم. کسانی که نژاد پرستی، تعصب و تبعیض نژادی را رواج می دهند، باید توبه کنند. “خود را از مردگان زنده شده به خدا تسلیم کنید و اعضای خود را تا آلات عدالت برای خدا باشند (رومیان ۶: ۱۳). باشد که غلاطیان ۳: ۲۸ کاملا درک شود، “هیچ ممکن نیست که یهود باشد یا یونانی و نه غلام و نه آزاد و نه مرد و نه زن زیرا که همه شما در مسیح عیسی یک می باشید.
✝…از ازل کلمه بود…✝
