امروزه پول در افکار همگان هست
ما نگران این هستیم که آیا تا آخر هر هفته را می توانیم بگذرانیم ، خرج تحصیل فرزندان را فراهم کنیم ، بازنشستگی خود را پس انداز کنیم ، یا از زیر قرض در بیاییم. داشتن و استفاده از پول هیچ اشکالی ندارد. اما چگونگی استفاده از آن و یا دلیل اهمیت آن است که ما را به بی راهی می کشاند. هر چند استفاده از پول قسمت مهم و واجب در زندگی است ، ما می بایست اعتقاد شخصی خود را در این مورد بر مبنای کلام خدا بنا کنیم. تنها در آن زمان می توانیم از هر جهت زندگی پر حکمت و پسندیده خدا را داشته باشیم.
خداوند در کلامش اغلب در مورد پول صحبت میکند
در حقیقت ، آیه های بیشتری در این مورد وجود دارد تا در مورد دعا و بهشت و جهنم. بیش از نصف مثل های عیسی در رابطه با موقعیتهای مالی است. اگر تعلیمات کلام خدا را در این مورد به کار بگیریم ، هیچگاه مشکلی نخواهیم داشت، چون آنها بهترین راهنمای ما برای مدیریت مالی شخصی هستند.
نقطه نظر دنیا در رابطه با پول
کلمه کلیدی در دیدگاه دنیوی از پول، ذخیره، می باشد. مهم گرفتن است. هدف دریافت تا حد امکان و انباشتن برای آینده است. توجه اصلی منافع شخصی است_ نیازها، احتیاجات، شهوات و امنیت شخصی . و هنگامی که مبلغ مورد نیاز جمع آوری شد مرحله بعدی حفاظت آن است.
این دیدگاه دنیوی به افرادی که ثروت جمع می کنند وعده شادی و امنیت مالی می دهد، اما اینها وعده های تو خالی است. بعضی از ثروتمندان جهان بد بخت ترین هستند و هیچ تضمینی ندارند که ثروت خود را فردا از دست نخواهند داد.
نقطه نظر خدا در رابطه با پول
ایمان ما همیشه بر روی کاربرد مالی ما تأثیر می گذارد. به همین دلیل ، بسیار مهم است که باورهای خود ر بر اساس کلام خدا بنا کنیم.
خدا مالک همه چیز است. بنابه مزمور ۲۴ : ۱ ” زمین و هر آنچه در آن است از آن خداوند است جهان و همه ساکنانش” این اولین و مهمترین حقیقتی است که ما باید آن را درک کنیم. هر آنچه که ما آنرا از آن خود می پنداریم در اصل مال اوست.
ما ناظران پول خدا هستیم. اگر خدا مالک هستی است پس ما مدیران و وکیلان دارایی او هستیم. هر چیزی که به ما واگذار می شود باید با راهنمایی او به کار گرفته شود.
کلمه کلیدی خدا تقسیم (دادن)است. برعکس نگرش دنیوی، که تأکید بر جمع آوری می کند، خواست خدا در پخش کردن داده های اوست. در عوض اینکه کوشش کنیم برای حد اکثر دریافت، باید به افرادی تبدیل شویم که برای تقسیم بیشتر کوشش می کنند .
دو جنبه بخشیدن( دادن)
تشویق الهی. هنگامی که عیسی در مورد سخاوتمندی صحبت می کرد، او شاگردانش را اینگونه تشویق کرد: ” بدهید تا به شما داده شود. پیمانه ای پر، فشرده ، تکان داده و لبریز در دامنتان ریخته خواهد شد! زیرا با هر پیمانه ای که بدهید، با همان پیمانه به شما داده خواهد شد.” ( لوقا ۶: ۳۸ ) . آنچه ما با پول خود می کنیم ، تعیین کننده آنچه ما دریافت می کنیم می باشد. یا برای دریافت آنچه که توانایی داریم متکی به خود هستیم ویا آنگونه که خدا هدایت می کند می دهیم و از سخاوتمندی او دریافت می کنیم. خداوند نه تنها صاحب همه چیز است، بلکه اختیار هر چیز نیز در دستان اوست و می تواند در صورت تمایل ما را هدایت کند. اگر ما بنابه اراده او ببخشیم ، او نیز ما را بخاطر اطاعت ما پاداش می دهد.
هشدار خداوند. ” اما آنان که سودای ثروتمند شدن دارند، دچار وسوسه می شوند و به دام امیال پوچ و زیانباری گرفتار می آیند که موجب تباهی و نابودی انسان می گردد. زیرا پولدوستی ریشه ای است که همه گونه بدی از آن به بار می آید، و بعضی در آرزوی ثروت، از ایمان منحرف گشته، خود را به دردهای بسیار مجروح ساخته اند.”( اول تیموتاِوس ۶: ۹-۱۰ ). پول می تواند چیزی خطرناک باشد اگر تحت اراده و خواست خدا قرار نگیرد. در عوض ثروت طلبی و در وسوسه ها افتادن ، خداوند می گوید ” اما تو ا مرد خدا، از اینها بگریز، و در پارسایی و دینداری و امان و محبت و پایداری و ملامت باش.”( آیه ۱۱)
انتخاب
بعد از شنیدن تشوق و هشدار خداوند، ما باید انتخاب کنیم. یا می بایست در بخشش و سخاوت مطیع خدا شد و به وعده های او در قبال تدارکات الهی بری ما اعتماد کرد و یا اینکه به دنبال رسیدن به ثروت و برکات مالی از طریق ذخیره و جمع آوری بود، حتی اگر این به معنی رفتن زیر بار قرض باشد. راه حل دوم هیچگاه به شادی نمی انجامد، چون آن تنها در رابطه درست با خدا و اطاعت از او دریافت می گردد.
نقشه مالی خدا
ملاکی ۳: ۸-۱۱ برای قوم اسرائیل نوشته شده بود اما اصول ذکر شده در این آیات برای ایمان داران امروزی نیز صادق است:.
خدا از ما انتظار پرداخت ده یک را دارد که ده درصد از درآمد شخصی می باشد. چون قوم اسرائیل از انجام این حکم غافل شدند، خدا این اتهام را به آنان زد.” آیا انسان از خدا می دزدد؟ اما شما از من می دزدید! می گویید ، در چه چیز از تو دزدیده ایم؟ در ده یک ها و هدایا ” ( ملاکی ۳: ۸ ). اگر ما درک بکنیم که هر چیز به خدا تعلق دارد. می فهمیم که با ندادن هر آنچه او از ما می طلبد برابر با دزدی از اوست.
برکات خداوند در بخششهای ما جاری می شود.” پس حالا همه ده یک ها را به انبارها بیاورید تا در خانه من خوراک باشد. و خداوند لشکر ها می گوید: مرا بدین سان بیازمایید که آیا روزنه های آسمان را برایتان نخواهم گشود و چنان برکتی بر شما نخواهم ریخت که دیگر هیچ نیازی باقی نماند!” ( آیه ۱۰ ). هنگامی که ما از خداوند در امور مالی اطاعت می کنیم ، برکات او بر ما نمیچکد بلکه جاری می شود.
خدا ما را دعوت می کند تا او را در حوزه بخشش امتحان کنیم. او می داند که ما شک خواهیم کرد ، پس ما را به چالش می کشد تا او را امتحان کرده و ببینیم که او به وعده اش عمل می کند.
خداوند از آنانی که می دهند حفاظت می کند. ” خداوند لشکر ها می فرماید : آفت را به جهت شما توبیخ خواهم کرد تا ثمره زمین شما را تباه نکند، و موهای تاکستان شما بی ثمر نخواهد بود” ( آیه ۱۱ ). هرچند پیروی از دستورات خدا پر مخاطره به نظر می آید، اما اطاعت ما و اموالمان را تحت حفاظت خدا قرار می دهد.
مهم اطاعت است
خداوند از ما پول نمی خواهد چون به چیزی از طرف ما نیاز دارد. او در هر حال مالک همه چیز است. آنچه او از ما می خواهد اطاعت ما است، و اگر او را محبت می کنیم اشتیاق ما پیروی دستورات او خواهد بود. خدا از موقعیت کنونی ما آگاه است و خود را با قوت و وفاداری در برآورده کردن تمام نیازهای ما ظاهر خواهد کرد.
نویسنده مقاله: دکتر چارلز استنلی
