عیسی روی صلیب مرد تا به جای ایمانداران تاوان گناه را متحمل شود. بیشتر افراد به مرگ عیسی روی صلیب و برخاستنش از قبر، علی رغم وجود مستندات تاریخی، شک داشته اند. مسلمین میپرسند، “چرا الله نیاز داشت که پیامبرش عیسی بمیرد؟”
کتاب مقدس توضیح میدهد که عیسی مسیح به خاطر گناهان ما مرد: ” مسیح مطابق با کتب مقدس در راه گناهان ما مرد، و اینکه دفن شد، و اینکه مطابق با همین کتب در روز سوم از مردگان برخاست. ” (اول قرنتیان ۱۵: ۳ب-۴)
کتاب مقدس تاکید میکند که عیسای بی گناه روی صلیب خونش ریخته شد و مرد تا تاوان ایمانداران گناهکار را پرداخت کند. اجازه دهید متن کتاب مقدس را بشکافیم، تا بفهمیم چرا مرگ عیسی و رستاخیز او تنها راه ورود گناهکاران به بهشت است.
تاوان گناه مرگ است
کتاب مقدس میگوید خدای مقدس زمین و آدم را بکمال آفرید. اما آدم و حوا به وسوسه شیطان دچار شدند و از خدا نافرمانی کردند. از گناه آدم تا کنون، گناه نژاد بشر را متأثر نموده است. هر شخصی مجرم است: ” همه گناه کرده‌اند و از جلال خدا کوتاه می آیند.”(رومیان ۳: ۲۳)
گناه تنها شامل چیزهای بزرگی مثل قتل یا توهین به مقدسات نیست بلکه شامل دروغ، شهوت، و دزدی نیز میشود. حتی مطابق با کتاب مقدس، عشق به پول یا نفرین دشمنان گناه است. کارهای خوب نمیتواند تلافی خطاهای ما را در حق خدای قدوس بکند. در برابر عظمت او، ” اعمال نیک ما جملگی همچون پارچه کثیف است!” (اشعیا ۶۴: ۶ب)
با داشتن گناه در حق خداوند، ما سزاوار عقوبت او هستیم. یک قاضی که قانونشکنان را میبخشد یک قاضی خوب نیست. به همین ترتیب، خدا نیز از گناه چشم پوشی نمیکند. او غضب منصفانه خود را برضد گناهکاران میریزد (رومیان ۲: ۱-۱۱). گناهکاران بی ایمان با رنج مرگ ابدی در جهنم برای گناهانشان مجازات میشوند: ” مزد گناه مرگ است. ” (رومیان ۶: ۲۳الف).
وعده نیاز به مرگ یک شخص بیگناه داشت
هرچند خداوند آدم و حوا را از باغ و درخت زندگی تبعید کرد، ولی به آنها امید نجات و بهشت داد. او وعده فرستادن فرزندی از نسل زن -عیسی- را داد که شیطان را مغلوب میکند (پبدایش ۳: ۱۵). تا آن زمان، آدمیان باید گوسفندان بی گناه را بعنوان یک جایگزین برای مجازاتی که لایقش هستند قربانی کنند. قربانی کردن یک حیوان تأیید فروتنانه آدمیان را نشان می داد مبنی بر اینکه گناهشان مجازاتش مرگ است و ایمانشان را به فرزند آینده و قربانی خدا نشان می داد (یعنی عیسی)که تاوان ایمانداران را برای یک بار و برای همه پرداخت میکند.
پیامبران مرگ عیسی را پیشگویی کردند
از آدم تا عیسی، خدا پیامبرانی را برای بشریت فرستاد، تا آنها را از تاوان گناه هشدار دهند و آمدن نجات دهنده را پیشگویی کنند. هفتصد سال پیش از اینکه عیسی متولد شود، اشعیای نبی وی را توصیف میکند:
“چه کسی پیام ما را باور کرده، و بازوی خداوند بر که مکشوف گشته است؟ زیرا در حضور وی چون نهال، و همچون ریشه ای در زمین خشک خواهد رویید.
او را نه شکل و شمایلی است که بر او بنگریم، و نه ظاهری که مشتاق او باشیم. خوار و مطرود نزد آدمیان، مرد درد آشنا و رنجدیده، چون کسی که روی از او بگردانند، خوار گشت و به حسابش نیاوردیم.
حال آنکه رنجهای ما بود که او بر خود گرفت و دردهای ما بود که حمل کرد، اما ما او را از جانب خدا مضروب، و از دست او مصدوم و مبتلا پنداشتیم. حال آنکه به سبب نافرمانیهای ما بدنش سوراخ شد، و به جهت تقصیرهای ما له گشت؛ تأدیبی که ما را سلامتی بخشید بر او آمد، و به زخمهای او ما شفا می یابیم.
همه ما چون گوسفندان، گمراه شده بودیم، و هر یک از ما به راه خود رفته بود، اما خداوند تقصیر جمیع ما را بر وی نهاد. آزار و ستم دید، اما دهان نگشود؛ همچون بره ای که برای ذبح می برند، و چون گوسفندی که نزد پشم برنده اش خاموش است، همچنان دهان نگشود.
با محاکمه ای ظالمانه برده شد؛ چه کسی از نسل او سخن تواند گفت، زیرا او از زمین زندگان منقطع شد، و به سبب نافرمانی قوم من مضروب گردید؟
گرچه هیچ خشونت نورزید، و فریبی در دهانش نبود، قبرش را با شریران تعیین کردند، و پس از مرگش با دولتمندان.
اما خواست خداوند این بود که او را له کرده، به دردها مبتلا سازد. چون جان خود را قربانی گناه ساخت، نسل خود را خواهد دید و عمرش دراز خواهد شد، و اراده خداوند به دست وی به انجام خواهد رسید.
ثمره مشقت جان خویش را خواهد دید و سیر خواهد شد.
خادم پارسای من به معرفت خود سبب پارسا شمرده شدن بسیاری خواهد گشت، زیرا گناهان ایشان را بر خویشتن حمل خواهد کرد.
بنابر این من نیز او را در میان بزرگان نصیب خواهم داد، و غنیمت را با زورآوران تقسیم خواهد کرد. زیرا جان خویش را به کام مرگ ریخت، و از خطاکاران شمرده شد، او گناهان بسیاری را بر دوش کشید، و برای خطاکاران شفاعت می کند.”
(اشعیا ۵۳: ۱-۱۲)
این پیامبر، نجات دهنده موعود را به یک بره تشبیه می کند، که برای گناهان دیگران ذبح خواهد شد.
قرنها بعد، عیسی پیشگویی اشعیا را به انجام رسانید. هرچند عیسی از ازل تا ابد با خدا یکی است، خدای پدر پسرش را به زمین فرستاد (یوحنی ۳: ۱۶). عیسی فرزند موعود از نسل زن است (پیدایش ۳: ۱۵)، در جسم انسان از مریم باکره زاده شده. خدا شهادت داد که عیسی پسر خود او است (متی ۱۷: ۵). با دیدین عیسی، پیامبر یحیی تعمید دهنده میگوید، “این است بره خدا که گناه از جهان بر می گیرد!” (یوحنا ۱: ۲۹)
برای برداشتن گناه از زمین همچون بره قربانی خدا، عیسی می بایست بمیرد. او آمد تا تاوانی برای گناه بدهد – مرگ.”
عیسی مرگ خود را چند بار پیشگویی کرد: ” آنگاه آن دوازده تن را به کناری کشید به ایشان گفت: « اینک به اورشلیم می رویم. در آنجا هر آنچه که انبیا در باره پسر انسان نوشته اند به انجام خواهد رسید. زیرا او را به اقوام بیگانه خواهند سپرد. آنها او را استهزا و توهین خواهند کرد و آب دهان بر او انداخته، تازیانه اش خواهند زد و خواهند کشت. اما در روز سوم بر خواهد خاست.» (لوقا ۱۸: ۳۱-۳۳)
خدا عیسی را بخاطر گناه قربانی کرد
در طول زندگی عیسی، اطراف او برای شفا گرفتن و آموختن مملو از جمعیت بود، اما رهبران مذهبی نسبت به او تکبر داشتند. آنها او را دستگیر کردند و او را بخاطر توهین به مقدسات و ادعای پسر خدا بودن مجازات کردند (لوقا ۲۲: ۷۰). جمعیت فریاد میزد: “او را مصلوب کنید!” سربازان او را زدند، تمسخر کردند، و مصلوب کردند.
بر روی صلیب، عیسی تاوان گناه را پرداخت. هنگام مرگ، فریاد زد، “تمام شد” (یوحنا۱۹: ۳۰). عیسی پرداخت تاوان را برای گناه همچون بره کامل خدا تمام کرد.
همانطور که اشعیا پیش بینی کرد، عیسی بین دو مجرم مصلوب شد و در آرامگاه ثروتمندان دفن شد. اما عیسی در قبر نماند. همانطور که او پیش بینی کرده بود، عیسی از مرگ برخاست، تا پیروزی خود بر گناه و مرگ را اثبات کند.
چرا عیسی باید میمرد؟
عیسی بخاطر گناهکاران ایماندار مرد. ما نمیتوانیم با اتکا بر شایستگی خود به بهشت برویم. به یاد بیاورید، خدای مقدس اجازه نمی دهد گناه بدون کیفر بماند. اگر ما تاوان گناهان خود را می دادیم، رنج قضاوت در شعله های جهنم را میکشیدیم. اما خدا عیسی را به عنوان جایگزین کامل ایمانداران قربانی کرد.
کتاب مقدس میگوید، ” هنگامی که ما هنوز ناتوان بودیم، مسیح در زمان مناسب به خاطر بی دینان جان داد. حال آنکه به ندرت ممکن است کسی به خاطر انسانی پارسا از جان خود بگذرد، هر چند ممکن است کسی را این شهامت باشد که جان خود را برای انسانی نیک بدهد. اما خدا محبت خود را به ما این گونه ثابت کرد که وقتی ما هنوز گناهکار بودیم، مسیح در راه ما مرد. پس چقدر بیشتر، اکنون توسط خون او پارسا شمرده شده ایم، به واسطه او از غضب نجات خواهیم یافت. زیرا اگر هنگامی که دشمن بودیم؛ به واسطه مرگ پسرش با خدا آشتی داده شدیم، چقدر بیشتر اکنون که در آشتی هستیم، به وسیله حیات او نجات خواهیم یافت. نه تنها این، بلکه ما به واسطه خداوندمان عیسی مسیح که توسط او از آشتی برخورداریم، در خدا نیز فخر می کنیم.
پس، همان گونه که گناه به واسطه یک انسان وارد جهان شد، و به واسطه گناه، مرگ آمد، و بدین سان مرگ دامنگیر همه آدمیان گردید، از آنجا که همه گناه کردند.
“پس همان گونه که یک نافرمانی به محکومیت همه انسانها انجامید، یک عمل پارسایانه نیز به پارسا شمرده شدن و حیات همه انسانها منتهی می گردد. زیرا همان گونه که به واسطه نافرمانی یک انسان، بسیاری گناهکار شدند، به واسطه اطاعت یک انسان نیز بسیاری پارسا خواهند گردید.
حال شریعت امد، تا نافرمانی افزوده شود؛ اما جایی که گناه افزون گشت، فیض بی نهایت افزونتر گردید. تا همان گونه که گناه در مرگ حکمرانی کرد، فیض نیز در پارسایی حکم براند و به واسطه خداوند ما عیسی مسیح، به حیات جاویدان رهنمون شود.”
(رومیان ۵: ۶-۱۲؛ ۱۸-۲۱)
مسیح مرد تا تنها راه زندگی ابدی را تدارک ببیند. اگر خدا گناه تو را و نیازت به عیسی را نشان می دهد، توبه کن، از گناهت و از طریق خودت برای تلاش جهت رضایت خدا، برگرد . تو نمیتوانی خودت را اصلاح کنی. به حقیقت کتاب مقدس درباره اینکه عیسی کیست و چه کرد ایمان بیاور، به عیسی به عنوان نجات دهنده از گناه اعتماد کن و از وی به عنوان خداوند پیروی کن. او تو را از طریق کلامش، کتاب مقدس، رهبری و هدایت خواهد نمود.
منبع مقاله: www.gotquestions.org
