١- ایمان خود را اعتراف کنید.
آیا واقعاً ایمان دارید که خدا دعای شما را می شنود و قادر است که آن را جواب دهد؟ پس نه فقط نیاز خود را بلکه اعترافات نیکوی خود را نزد خدا بلند کنید.
کلام خدا می گوید که در کلام ما قدرت است!
امثال۲۱:۱۸
رومیان۹:۱۰
افسسیان۲۹:۴
٢-برای موضوع مشخصی دعا کنید.
درست است که خدا تمامی دعا های ما را حتی قبل از آن که آنها را نزد او بلند کنیم می داند، اما ما هنوز باید دعای های خود را مشخصاً نزد او ببریم. ما نمی توانیم در یک دعا برای تمامی مسائل این جهان دعا کنیم!
دعاهای مشخص و هدفمند، شهامت خاصی می خواهد.
۱یوحنا ۵: ۱۴-۱۵
۲تواریخ ۱۴:۷
متی ۷:۶
دعای موثر: به طریق درست، قلبی پاک و اعتماد به نقشه و برنامه او.
٣-با جمع مومنین دعا کنید.
چقدر جلسات دعای کلیسایی و جمع شدن با مومنین با هدف دعا، برای شما اهمیت دارد و شما را خوشحال می کند؟
کلام خدا مرتب ما را تشویق می کند تا برای یگانگی و یکدلی با مومنین تلاش کنیم. اما این یگانگی و یکدلی از چه طریقی به دست می آید؟
متی ۲۰:۱۸
افسسیان۲۳:۴
مزامیر ۱:۱۳۳ «اینک چه خوش و چه دلپسند است که برادران (و خواهران) به یکدلی با هم به سر برند.»
۴-با شک خود بجنگید.
معمولاً قبل و یا بعد از نکته اول که اعتراف ایمان ما به خدا است، شک به سراغ ما می آید و می خواهد ما را از دعاهایمان و حتی مهمتر، جواب دعاهایمان نا امید و دلسرد کند.
کلام خدا می گوید: او روح ترس و شک را به ما نداده بلکه روح قوت!
یعقوب۱: ۵-۸
متی۱۱: ۴-۶ (شک یحیی)
متی۲۱: ۲۱-۲۲
۵-در روح و به زبانهای روح دعا کنید.
متاسفانه خیلی از ایمانداران زندگی تحت کنترل روح القدس ندارند، به صدای روح گوش فرا نمی دهند، اما انتظار دارند که در روح دعا کنند و به زبانهای روح حرف زنند. چنین چیزی ممکن نیست.
عزیزان زبانهای روح تنها نشانه پری روح نیست بلکه یکی از آنها است. اما ما چقدر راغب به دریافت آن هستیم و از آن استفاده می کنیم؟
رومیان۸: ۲۶-۲۷
اعمال۴:۲
مرقس۱۶:۱۷
