خدا و قوم او
(اول تواریخ ۸:۱۶-۲۲)
۱↵ خداوند را شکر کنید
و عظمت او را بیان نمایید.
کارهایی را که انجام داده است، به جهانیان اعلام نمایید.
۲برای او سرود حمد بسرایید
و کارهای عظیم او را به مردم بگویید.
۳جلال بر نام مقدّس او باد!
شادمان باد دلهای کسانی‌که خداوند را می‌جویند!
۴از خدا کمک بطلبید
و همیشه او را بپرستید.
۵-۶ای فرزندانِ بندهٔ او ابراهیم،
و ای فرزندان یعقوب، برگزیدهٔ او،
معجزات و داوریهای خدا را به یاد آورید.
۷خداوند، خدای ماست.
او همهٔ زمین را داوری می‌کند.
۸او پیمان خود را تا به ابد نگاه خواهد داشت،
کلامی را که فرمان داد، برای هزار نسل.
۹پیمانی را که با ابراهیم بست،
وسوگندی را که با اسحاق یاد کرد، حفظ خواهد نمود.
۱۰عهدی با یعقوب بست،
پیمانی جاودانه با اسرائیل.
۱۱خداوند فرمود: «سرزمین کنعان را
به عنوان ملکیّت به شما می‌بخشم.»
۱۲وقتی تعداد آنها کم بود
و در سرزمین کنعان غریب
۱۳و در کشورها و سلطنت‌ها سرگردان بودند،
۱۴خداوند به هیچ‌کس اجازه نداد که به آنها آزاری برساند
و برای پشتیبانی آنها به پادشاهان هشدار داد
۱۵و فرمود: «به برگزیدگان من ظلم نکنید
و به انبیای من ضرر نرسانید.»
۱۶وقتی‌که خداوند قحطی در کشور پدید آورد
و هیچ چیزی برای خوردن پیدا نمی‌شد،
۱۷یوسف را پیشتر از آنها به مصر فرستاد،
که به عنوان غلام فروخته شد.
۱۸پاهای او را با زنجیر بستند
و یوغ آهنین بر گردنش گذاشتند.
۱۹تا زمانی که گفته‌های او به حقیقت پیوست
و کلام خداوند سخن او را تأیید کرد.
۲۰پس فرعون او را آزاد کرد
و فرماندار مردم او را رها نمود.
۲۱سپس او را بر کاخ خود حاکم ساخت
و او را فرماندار تمام سرزمین خود نمود،
۲۲تا تمام بزرگان مملکت را تحت فرمان خود درآوَرَد
و رهبران قوم را تعلیم دهد.
۲۳سپس یعقوب به مصر آمد
و به عنوان بیگانه در آنجا ساکن شد.
۲۴خداوند در آنجا فرزندان زیادی به آنها داد
و آنها را از دشمنانشان قویتر ساخت.
۲۵خداوند کاری کرد که مردم مصر از قوم اسرائیل متنفّر شدند
و با آنها با حیله رفتار کردند.
۲۶سپس خدا موسی خادم خود
و هارون برگزیدهٔ خویش را فرستاد.
۲۷آنها قدرت خداوند را با انجام معجزات
در سرزمین مصر نشان دادند.
۲۸خدا تاریکی بر آن سرزمین فرستاد،
امّا مصریان امر او را اطاعت نکردند.
۲۹رودخانههای آنها را به خون تبدیل کرد
و همهٔ ماهیان آنها را کشت.
۳۰بعد قورباغهها به آن سرزمین هجوم آوردند
و حتّی کاخ سلطنتی هم پُر از قورباغه شد.
۳۱به امر خداوند انواع مگس و پشه
سراسر آن سرزمین را پُر ساخت.
۳۲به جای باران،
تگرگ و رعد و برق را به سرزمینشان فرستاد.
۳۳تاکستانها و درختان انجیر
و درختان آنها را از بین برد.
۳۴به فرمان او،
میلیونها ملخ حمله‌ور شدند،
۳۵و همهٔ نباتات
و غلاّت آنجا را خوردند.
۳۶او تمام نخستزادگان مصریان را
به قتل رسانید.
۳۷آنگاه قوم اسرائیل را که همگی سالم و نیرومند بودند،
با نقره و طلا از مصر خارج کرد.
۳۸چون مردم مصر از آنها می‌ترسیدند،
از رفتن ایشان خوشحال شدند.
۳۹خدا به هنگام روز ابر را سایبان آنها ساخت
و هنگام شب با ستون آتش به آنها روشنایی می‌بخشید.
۴۰آنها از او تقاضا کردند و او به آنها بلدرچین داد
و برایشان غذای فراوان از آسمان فرستاد تا سیر شوند.
۴۱صخره را شکافت و از آن آب گوارا فوران کرد
و مثل رودخانه در صحرای خشک جاری شد.
۴۲زیرا پیمان مقدّس خود را با ابراهیم به یاد آورد.
۴۳به این ترتیب قوم برگزیدهٔ خود را
با سرود شادمانی از مصر بیرون آورد.
۴۴او سرزمین اقوام دیگر را
با تمام محصولاتش به آنها داد
۴۵تا احکام او را بجا آورند و قوانین او را اطاعت نمایند.
خداوند را سپاس باد!