مزامیر باب ۱۱۵

image_pdfimage_print
خدای واحد حقیقی
۱خداوندا، به نام تو،
تنها به نام تو جلال باد، نه به نام ما،
زیرا تو سرشار از محبّت پایدار و وفا هستی.
۲چرا ملّتهای جهان از ما بپرسند:
«خدای شما کجاست؟»
۳خدای ما در آسمانهاست
و آنچه را که اراده فرماید به عمل می‌آورد.
۴خدایان آنها از نقره و طلا
و ساختهٔ دست بشر هستند.
۵آنها دهان دارند، امّا حرف نمی‌زنند،
چشم دارند، ولی نمی‌بینند.
۶گوش دارند، امّا نمی‌شنوند.
بینی دارند، لیکن نمی‌بویند.
۷دست دارند، امّا لمس نمی‌کنند.
پا دارند، امّا راه نمی‌روند
و صدایی از گلویشان بیرون نمی‌آید.
۸کسانی‌که آنها را ساخته‌اند و همچنین اشخاصی که به آنها اطمینان دارند،
مانند بُتهایی می‌شوند که ساخته‌اند.
۹ای بنی‌اسرائیل، بر خداوند توکّل کنید،
زیرا او نگهبان و یاور شماست.
۱۰ای کاهنان خدا، بر خداوند توکّل کنید،
زیرا او نگهبان و یاور شماست.
۱۱ای خداترسان، بر خداوند توکّل کنید،
زیرا او نگهبان و یاور شماست.
۱۲خداوند به ما توجّه دارد و ما را برکت می‌دهد.
او بنی‌اسرائیل و تمام کاهنان خدا را
برکت خواهد داد.
۱۳او همهٔ خداترسان،
کوچک و بزرگ را، یکسان برکت خواهد داد.
۱۴↵ خداوند نسل شما
و فرزندانتان را برکت دهد!
۱۵خداوندی که آسمانها و زمین را آفریده است،
شما را برکت دهد!
۱۶آسمانها از آن خداوند هستند،
امّا زمین را به انسان بخشیده است.
۱۷مردگان و کسانی‌که به دیار خاموشی می‌روند
خداوند را ستایش نمی‌کنند.
۱۸امّا ما که زنده هستیم، خداوند را ستایش می‌کنیم
از اکنون تا به ابد.
خداوند را سپاس باد!

دیدگاهتان را بنویسید