مزامیر باب ۱۱۶

image_pdfimage_print
شکرگزاری برای رهایی از مرگ
۱↵ خداوند را دوست دارم،
زیرا او دعا و التماس مرا می‌شنود.
۲↵ او به دعای من گوش می‌دهد،
پس تا پایان عمرم به درگاهش دعا خواهم کرد.
۳خطر مرگ از هر سو مرا احاطه کرد
و فکر رفتن به گور مرا به وحشت انداخت
و درد و رنج وجودم را فراگرفت.
۴آنگاه به حضور خداوند دعا کردم و گفتم:
«خداوندا، از تو تمنّا می‌کنم که مرا نجات بده!»
۵خداوند نیکو و مهربان است،
خدای ما بسیار رحیم است.
۶خداوند از بینوایان حمایت می‌کند.
وقتی من در خطر بودم او نجاتم داد.
۷ای جان من اکنون آرام باش،
زیرا خداوند با من مهربان است.
۸خداوند مرا از مرگ نجات بخشید
و اشک را از چشمانم پاک کرد
و پاهایم را از لغزش نگاه داشت.
۹پس تا زنده‌ام
در حضور خداوند راه خواهم رفت.
۱۰‏-۱۱حتّی وقتی به خود گفتم که
من بکلّی نابود شده‌ام و در نهایت ترس گفتم
که بر هیچ‌کس نباید اعتماد کرد،
ایمان خود را حفظ نمودم.
۱۲در مقابل تمام احسانهای خداوند
چه چیز به او تقدیم کنم؟
۱۳پیالهٔ نجات را بر خواهم داشت
و نام خداوند را سپاس خواهم گفت.
۱۴آنچه را که برای خداوند نذر کرده بودم،
در حضور همهٔ مردم به او ادا خواهم کرد.
۱۵مرگ مؤمنین
برای خداوند بسیار ناگوار است.
۱۶خداوندا، من بندهٔ تو،
پسر تو و فرزند کنیز تو هستم،
تو مرا از بندهایم رهایی دادی.
۱۷پس قربانی شکرگزاری به پیشگاهت تقدیم خواهم کرد
و نام تو را ستایش خواهم کرد.
۱۸‏-۱۹در معبد بزرگ تو در اورشلیم
و در حضور همهٔ قوم تو
نذرهای خود را به تو ادا خواهم کرد.
خداوند را سپاس باد!

دیدگاهتان را بنویسید