ال El

ال       El
لغت فوق به معنای   مقتدر   می‌باشد.

اِل واژه‌ای بوده که قبل از موسی توسط اقوام بت پرست استفاده می‌گردیده است. در دست نوشته های تاریخی که از کنعانیان بدست آمده، بت اعظم خود را که پدر سایر خدایان بود، اِل می‌نامیدند. در کل این نام توسط اقوام سامی و زبانهای سامی برای خدایانشان مورد استفاده قرار می‌گرفته است. نژاد سامی منسوب به پسر نوح سام بوده و عبارت از آشوری و عربی و آکدی (بابلی قدیم )، عبری، سریانی، آرامی و کنعانی است و زبانهای سامی، زبان اقوام نامبرده است. قوم یهود نیز از این کلمه بصورت مجرد یا مرکب برای نامیدن خداوند استفاده می‌کرده‌اند، مانند میکائیل، جبرئیل، اسرائیل، دانیال و غیره.
توضیحات:
از واژه اِل در ترجمه های کتاب مقدس بصورت مستقیم استفاده نشده و در ترجمه از کلمات خدا و یا بت استفاده گردیده است.

منابع کتاب مقدس:   پیدایش باب ۱۴ – اشعیا باب ۴۴

پیدایش باب ۱۴ آیه ۲۰
۲۰ ومتبارک باد خدای تعالی، که دشمنانت را به دستت تسلیم کرد.» و او را از هر چیز، ده یک داد.

اشعیا باب ۴۴ آیه ۱۰
۱۰ کیست که خدایی ساخته یا بتی ریخته باشد که نفعی ندارد؟

اشعیا باب ۴۴ آیه ۱۵
۱۵۵ پس برای شخص به جهت سوخت بکار می‌اید و از آن گرفته، خود را گرم می‌کند و آن را افروخته نان می‌پزد و خدایی ساخته، آن را می‌پرستد و از آن بتی ساخته، پیش آن سجده می‌کند.