عیسی مثل یک پدر و پسر انسانی، پسر خدا نیست. خدا ازدواج نکرد که پسر داشته باشد. خدا با مریم هم بستر نشد که با هم پسری را تولید کنند. عیسی پسر خداست یعنی خدا در جسم انسان خود را به ما نشان داد (یوحنا ۱ : ۱ ، ۱۴ ). عیسی پسر خداست که در بدن مریم بوسیله روح القدس قرار گرفت. لوقا ۱ : ۳۵ می گوید، “فرشته در جواب وی گفت روح القدس بر تو خواهد آمد و قوت جضرت اعلی بر تو سایه خواهد افکند. از آنجهه آن مولود مقدس پسر خدا خوانده خواهد شد.”
در ضمن محاکمه اش در مقابل رهبران یهودی، کاهن اعظم به عیسی گفت “ترا به خدای حی قسم می دهم ما را بگوی که تو مسیح پسر خدا هستی یا نه” (متی ۲۶ : ۶۳). عیسی بوی گفت “بله، تو گفتی و نیز شما را می گویم بعد از این پسر انسان را خواهید دید که بر دست راست قوت نشسته بر ابرهای آسمان میاید.” (متی ۲۶ : ۶۴). رهبران یهود عیسی را به کفر متهم کردند (متی ۲۶ : ۶۵ -۶۶). بعد، در حضور پنطیوس پیلاطس “یهودیان بدو جواب دادند که ما شریعتی داریم و موافق شریعت ما واجب است که بمیرد زیرا خود را پسر خدا ساخته است.” (یوحنا ۱۹ : ۷ ). چرا ادعای او برای پسر خدا بودن کفر محسوب می شد و باید می مرد؟ رهبران یهود دقیقا معنی”پسر خدا” را می دانستند. پسر خدا بودن یعنی طبیعت خدا را داشتن. پسر خدا بودن یعنی “از خدا” بودن. ادعای داشتن طبیعت خدا یعنی ادعای خدا بودن، برای رهبران یهود کفر بود. بنابراین، بر اساس لاویان ۲۴ : ۱۵ مرگ او را خواستار بودند. عبرانیان ۱: ۳ این را واضح می گوید که پسر خدا “فروغ جلالش و خاتم جوهرش” می باشد.
مثال دیگر را در یوحنا ۱۷ : ۱۲ می بینیم یعنی جایی که یهودا “پسر هلاکت” خوانده می شود. یوحنا ۶ : ۷۱ به ما می گوید که یهودا پسر شمعون بود. پس منظور یوحنا از اینکه یهودا را “پسر هلاکت” معرفی کرده بود چه بود؟ لغت هلاکت یعنی ” خرابی، ویرانی، اصراف”. یهودا عملا پسر خرابی، ویرانی، و اصراف نبود، اما اینها علامت زندگی یهودا بود. یهودا تجسمی از هلاکت بود. به همین ترتیب، عیسی پسر خداست. پسر خدا خود خداست. عیسی خدای تجسم یافته است (یوحنا ۱ : ۱ ، ۱۴).
