پیلاطُس نام ششمین فرمانروای یهودیه بود که از طرف قیصر روم انتخاب شده بود. محل اداره حکومتی وی در قیصریه قرار داشت، ولی بطور متناوب به اورشلیم می‌آمده است. حکومت وی در دوران یحیای تعمید دهنده و عیسای مسیح بوده است. ( حدودا بین ۲۶ تا ۳۶ بعد از میلاد ). قتل عام جلیلیان در هنگامی که مشغول تقدیم قربانی در خانه خدا بودند، توسط دستور وی به انجام رسید. روسای یهود پس از مشورت، عیسی را برای محاکمه به جرم آنکه خود را پادشاه می‌خواند و علیه دولت روم مردم را تشمیق به شورش می‌کند، نزد پیلاطس برده و از وی خواستند که وی را مصلوب کند. اما پیلاطس پس از بازجویی عیسی را بی گناه دانست و آنرا سه بار اعلام کرد. همسر پیلاطس نیز به خاطر خوابی که دیده بود، از پیلاطس خواست که وی را آزاد کند. اما یهودیان خواستار مصلوب شدن عیسی بودند. پیلاطس به خاطر جلیلی بودن عیسی، او را جهت محاکمه به نزد هرود انتیپاس که در اورشلیم بود، فرستاد، اما انتیپاس وی را نزد پیلاطس برگرداند و دشمنی مابین هرود و پیلاطس نیز از بین رفت. پیلاطس پس از شستن دستان خود با کاسه آبی به یهودیان گفت، که از خون عیسی بری است و خون او به گردن آنان می‌باشد، و بر اثر اسرار یهودیان شخص جنایتکاری به نام باراباس را آزاد کرده و عیسی را به مصلوب شدن فرستاد. از پیلاطس در کتاب اعمال و تیموتائوس اول نام برده شده است.
منابع کتاب مقدس: لوقا باب ۱۳، ۲۳ – مرقس باب ۱۵ – یوحنا باب ۱۸ – متی باب ۲۷ – اعمال باب ۳، ۴ و ۱۳ – تیموتائوس اول باب ۶
