این یک مبحث بسیار پیچیده است، و ما با این آغاز می کنیم که کتاب مقدس چه آموزش نمی دهد. سرنوشت معمولاً یک جریان از پیش تعیین شده از وقایع ورای کنترل بشر محسوب می شود. یک پاسخ منطقی به یک معتقد به سرنوشت، تسلیم است – اگر ما نمی توانیم سرنوشت را تغییر دهیم، پس چرا تلاش می کنیم؟ هرچه قرار است پیش بیاید، پیش می آید، و ما نمی توانیم در این مورد کاری انجام دهیم. این “تقدیرگرایی” نامیده میشود، و برخلاف آموزه های کتاب مقدس محسوب میشود.
تقدیرگرایی یک رکن اصلی در اسلام است، که تسلیم محض به تقدیر الهی را توقع دارد. این در هندوییسم نیز به سختی مورد پذیرش است. در حقیقت، این یک نگاه تقدیرگرایانه به زندگی است که کمک می کند نظام طبقاتی در هند حاکم باشد. اسطوره شناسی یونانی بنام مویرای، یا سرنوشت، سه الهه را در قالب بافندگان زندگی بشر به تصویر می کشد. تصمیم آنها را نه می توان لغو و یا منتفی کرد، حتی توسط دیگر خدایان. و تکرار میکنم، تقدیرگرایی یک فرض کتاب مقدسی نیست.
تقدیر و سرنوشت – اراده آزاد ما
کتاب مقدس آموزش می دهد که انسان با قدرت گزینش اختیارات اخلاقی خلق شده و اینکه مسئول انتخابهای خود می باشد. سقوط آدم یک رویداد از پیش تعیین شده نیست که در آن آدم و حوا قربانیان بیچاره و عروسک خیمه شب بازی ماهرانه خدا باشند. برعکس، آدم و همسرش قدرت انتخاب اطاعت (به همراه برکت) یا عدم اطاعت (با نفرین پیامد آن) داشتند. آنها می دانستند که نتیجه تصمیمشان چه خواهد بود، و پاسخگو شدند (پیدایش ۳)
این موضوع پاسخگو بودن در مقابل انتخابهایمان در سراسر کتاب مقدس تکرار شده است. ” آن که ظلم می‌کارد، بلا می‌دِرَوَد” (امثال ۲۲: ۸ الف). ” در هر محنت، منفعتی است، اما از سخنِ خالی، تنها فقر به بار آید.” (امثال ۱۴: ۲۳). ” زیرا راستکِرداران از حکمرانان هراسی ندارند، امّا خلافکاران از آنها می‌ترسند. آیا می‌خواهی از صاحبِ قدرت هراسی نداشته باشی؟ آنچه را که درست است، انجام بده که تو را تحسین خواهد کرد. ” (رومیان ۱۳: ۳) .
اغلب، وقتی کتاب مقدس از سرنوشت سخن میگوید، به سرنوشتی برمی گردد که مردم خودشان رقم می زنند: ” زیرا همان‌گونه که بارها به شما گفته‌ام و اکنون نیز اشکریزان تکرار میکنم، بسیاری چون دشمنان صلیب مسیح رفتار می‌کنند. عاقبتِ چنین کسان هلاکت است. خدای آنان شکمشان است و به چیزهای ننگ‌آور مباهات می‌کنند، و افکارشان معطوف به امور زمینی است. ” (فیلیپیان ۳: ۱۸-۱۹). ” این است سرنوشت آنان که جاهلانه بر خویشتن توکل دارند، و سرانجامِ آنان که از لابه‌گوییهای خویش خرسندند. سِلاه” (مزمور ۴۹: ۱۳). ” زیرا آن فرمان، چراغ است و آن رهنمود، نور، و توبیخ‌های ادب‌آموز، راه حیات،” (امثال ۶: ۲۳). ” دریا مردگانی را که در خود داشت، پس داد؛ مرگ و جهانِ مردگان نیز مردگان خود را پس دادند، و هر کس بر حسب اعمالی که انجام داده بود، داوری شد. ” (مکاشفه ۲۰: ۱۳)
ما گناه می کنیم چون می خواهیم گناه کنیم. ما نمیتوانیم “سرنوشت”، تقدیر یا خدا را سرزنش کنیم. یعقوب ۱: ۱۳-۱۴ می گوید، ” هیچ‌کس چون وسوسه می شود، نگوید: «خداست که مرا وسوسه می کند،» زیرا خدا با هیچ بدی وسوسه نمی‌شود، و کسی را نیز وسوسه نمی‌کند. هنگامی که کسی وسوسه میشود، هوای نَفْس خودِ اوست که او را می‌فریبد و به دام می‌افکند. ”
جالب است که، بسیاری از افراد که انتخاب می کنند تا گناه کنند با عواقب گناهشان آزار می بینند. ” حماقت خودِ انسان زندگی‌اش را تباه می‌سازد، اما دل او بر خداوند خشم می‌گیرد!” (امثال ۱۹: ۳). این آیه بسیار روشنگر است. وقتی یک فرد از روی حماقت زندگی خود را خراب میکند، ممکن است با این حال هنوز در سرزنش خداوند یا شاید “سرنوشت” اصرار ورزد، به این طریق، او ممکن است در حماقت خود اصرار نماید.
همچنین کتاب مقدس می آموزد که ما انتخاب می کنیم که ایمان داشته باشیم. دستور بسیار مؤکد کتاب مقدس در مورد ایمان آوردن دلالت بر این دارد که ما یک انتخاب برای این موضوع داشته باشیم. “آنگاه به توما گفت: « بی‌ایمان مباش، بلکه ایمان داشته باش.» ” (یوحنا ۲۰: ۲۷، همچنین اعمال رسولان ۱۶: ۳۱، ۱۹: ۴ را مشاهده کنید).
تقدیر و سرنوشت – حاکمیت خدا
مبادا ما عقیده نادرست را اختیار کنیم، ما اربابان حاکم بر سرنوشتمان نیستیم. فقط خدا حاکمیت مطلق دارد. کنترل حاکمیت او “مشیت” نامیده میشود. او است که اختیار میکند به ما آزادی انتخاب بدهد، و او یک عالم اخلاقی را بوجود آورده که در آن قانون علت و معلول یک حقیقت است. اما او خداوند یکتا است، و هیچ “تصادفی” در عالم وجود ندارد.
یک خدای قادر دانا باید یک نقشه داشته باشد، پس نباید شگفت زده شویم که کتاب مقدس از یک نقشه خدایی سخن به میان بیاورد. نقشه خدا، از آنجایی که متعلق به خدا است، مقدس است، عاقلانه است، و خیراندیشانه. تدارک خدا کار می کند تا نقشه اصلی وی برای خلقت را به اجرا در آورد.
خدا در اشعیا ۴۸: ۳ سخن به میان می آورد، “اما من رویدادهای پیشین را از قدیم خبر دادم؛ از دهان من صادر شدند و آنها را اعلام کردم؛ سپس به ناگاه آنها را به عمل آوردم، و واقع شدند.” آنچه خدا اعلام می کند، انجام می دهد (و ممکن است اعلام او قرنها پیش از زمان وقوعش باشد!).
مبارزه بر علیه نقشه خدا بیهوده است. ” هیچ حکمتی، هیچ بصیرتی، و هیچ مشورتی نیست که علیه خداوند به کار آید!” (امثال ۲۱: ۳۰). این است که چرا برج بابل هرگز تکمیل نشد(پیدایش ۱۱: ۱-۹)، چرا مخالفان دانیال جلوی شیر انداخته شدند (دانیال ۶: ۲۴)، چرا یونس درون یک ماهی به سر برد (یونس ۱: ۱۷)، و اینکه چرا وقتی من گناه می کنم به یک مشکل دچار میشوم.
حتی آنچه عموماً “شانس” یا “تقدیر” خوانده می شود در کنترل خداوند قرار دارد. ” قرعه بر زمین افکنده میشود، اما تمامی حکم آن از جانب خداوند می‌آید. ” (امثال ۱۶: ۳۳). به بیان دیگر، خدا یک روش “بدون دخالت” را برای اداره جهان اختیار نکرده است.
همه آنچه در جهان اتفاق می افتد چنان ساخته شده که هدف خدا را دنبال کند. شر وجود دارد، اما مجاز نیست که تدارک خدا را خنثی نماید. خدا حتی از افراد گناهکار برای مقاصد خود بهره می گیرد. ” دل پادشاه در دست خداوند است؛ آن را همچون جریان آب به هر جا که بخواهد هدایت میکند. ” (امثال ۲۱: ۱). و خداوند نظر لطف مصریان را نسبت به قوم برانگیخته بود به گونه‌ای که هر چه خواستند، بدیشان دادند. پس، بنی‌اسرائیل مصریان را غارت کردند. (خروج ۱۲: ۳۶) و ارتحشستای پادشاه (عزرا ۷: ۲۷) تا هدف او را به اجرا در آورد. حتی وقتی انگیزه انسان کاملا” شریرانه است، خدا هنوز می تواند اراده اش را عملی سازد، چنانکه این را در مسئله مصلوب شدن عیسی می بینیم(اعمال ۲: ۲۳، ۴: ۲۷-۲۸).
نقشه خدا شامل پاداشی برای آنان می شود که به وی اعتماد دارند، و او قول می دهد فرزندانش را جلال بخشد. ” بلکه حکمت خدا را بیان می‌کنیم که در رازی نهان بود و خدا آن را پیش از آغاز زمان، برای جلال ما مقرر فرمود…. چنانکه آمده است: آنچه را هیچ چشمی ندیده، هیچ گوشی نشنیده، و به هیچ اندیشه‌ای نرسیده، خدا برای دوستداران خود مهیا کرده است.” (۱ قرنتیان ۲: ۷-۹). توجه کنید به استفاده از کلمه مقرر در این آیه – و اینکه این یک تقدیر مبتنی بر عشق ما برای خداوند است.
تقدیر و سرنوشت – یک نقشه فردی
حاکمیت خداوند حتی به نقشه ای برای زندگی های شخصی ما نیز می رسد. این چیزی است که در دعوت خدا از ارمیای نبی به تصویر کشیده شده است– پیش از اینکه پیامبر حتی زاده شود. “کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: پیش از آنکه تو را در رَحِم نقش بندم، تو را شناختم، و پیش از آنکه به دنیا بیایی، تو را جدا کردم، و تو را بر قومها نبی قرار دادم.” (ارمیا ۱: ۴-۵)
داوود نیز فهمید که خداوند یک نقشه برای او دارد. ” دیدگانت کالبد شکل ناگرفتۀ مرا می‌دید. همۀ روزهایی که برایم رقم زده شد در کتاب تو ثبت گردید، پیش از آنکه هیچ‌یک هنوز پدید آمده باشد.” (مزمور ۱۳۹: ۱۶). بخاطر این دانش، داوود هدایت ویژه خداوند را در بسیاری شرایط جستجو کرد، مثلاً در ۱ سموئیل ۲۳: ۹-۱۲
تقدیر و سرنوشت – کنار همه گذاشتن همه اینها
در اعمال ۹، عیسی بر شائول طرسوسی ظاهر شده و با بیانی جالب می گوید “این برای تو مشکل است که به خوبیها پشت پا بزنی” (آیه ۵). عیسی مشخصاً یک نقشه برای شائول دارد، و شائول (متأسفانه) ممانعت می کند. بکارگیری اختیار ما برضد نقشه خداوند می تواند زجرآور باشد.
کمی بعد، عیسی به شائول میگوید که یک مرد بنام حنانیا به ملاقات می آید – و آنگاه عیسی به حنانیا هم می گوید (آیات ۱۱-۱۲)! مشخصاً، عیسی یک نقشه از پیش کشیده شده برای حنانیا هم دارد. حالا، حنانیا نمی خواهد با شائول ملاقات کند (آیه ۱۳۱۴). او می توانست مانند یوحنا شده باشد و به سوی دیگری برود. اگر این تصمیم را می گرفت، خداوند یک “ماهی” برای او فراهم می کرد که او را برگرداند. خوشبختانه، حنانیا اطاعت می کند (آیه ۱۷). بکارگیری اختیار ما در تبعیت از نقشه خداوند برکت به همراه دارد.
به طور خلاصه، کتاب مقدس می آموزد که خداوند مسئول است. همزمان، به ما نیز اختیار اطاعت یا سرپیچی داده، و برخی چیزها هستند که خداوند فقط در پاسخ به تقاضا کننده عطا می کند (یعقوب ۴: ۲).
خدا شخص مطیع را برکت می دهد، و او آنهایی را که اطاعت نمی کنند با صبر تحمل می کند، حتی آنجا که بنظر می رسد سست هستند. او برای زندگی ما یک نقشه دارد، که شامل خوشی ما و جلال خودش هر دو در این جهان وجهان آینده می شود. آنان که مسیح را به عنوان منجی بپذیرند نقشه خداوند را پذیرفته اند (یوحنا ۱۴: ۶). از آن به بعد، این یک پیروی گام به گام از بهترینهای خداوند برای ماست، انجام اراده او را طلب کنیم (متی ۶: ۱۰)، و از عواقب گناه پرهیز کنیم (مزمور ۳۲: ۱-۱۱، ۱۱۹: ۵۹، عبرانیان ۱۲: ۱-۲).
منبع مقاله: www.gotquestions.org
