در اواخر ۲۰۰۴ فاجعه سونامی در آسیا، طوفان و گرداب کاترینا در ۲۰۰۵ در جنوب شرقی آمریکا و گردباد در سال ۲۰۰۸ در میانمر باعث شد خیلی از مردم خوبی خدا را زیر سوال ببرند. خیلی ناراحت کننده است که مردم اغلب بلاهای طبیعی را به خدا نسبت می دهند، در حالیکه سالها و حتی قرنهای با آرامش و بدون این بلایا را به او نسبت نمی دهند. خدا دنیا و قوانین طبیعت را از ابتدا آفرید (پیدایش ۱: ۱). بیشتر بلاهای آسمانی نتیجه این قوانینی هستند که در کارند. گردابها، طوفانها، و گربادها همه نتایج تداخل آب و هواهای متفاوت با هم هستند. زلزله ها نتیجه تکان خوردن و جا بجا شدن پوسته زمین هستند. طوفان سونامی بعلت زلزله در زیر آب ایجاد می شود. کتاب مقدس می گوید که عیسی مسیح همه طبیعت را در دست دارد (کولسیان ۱: ۱۶-۱۷).
آیا خدا می تواند جلوی بلاهای طبیعی را بگیرد؟ البته! آیا خدا گاهی در تغییر آب و هوا دخالت می کند؟ بله، همانطور که در تثنیه ۱۱:۱۷ و یعقوب ۵: ۱۷ می بینیم. اعداد ۱۶: ۳۰-۳۴ به ما نشان می دهد که خدا گاهی در ایجاد بلاهای طبیعی دخالت می کند و از آن بعنوان داوری بر علیه گناه استفاده می کند. بنظر می آید خیلی از وقایعی را که در کتاب مکاشفه توضیح می دهد بلاهای طبیعی می باشند (مکاشفه بابهای ۶ و ۸ و ۱۶). آیا هر بلای طبیعی تنبیهی از خداست؟ البته که نه. به همان طریقی که خدا به مردم شریر اجازه می دهد به اعمال شرارت آمیزشان ادامه بدهند، به زمین هم اجازه می دهد نتایج گناه را که بر خلقت خدا کرده می شود انعکاس دهد. رومیان ۸: ۱۹-۲۱ به ما می گوید، “زیرا که انتظار خلقت منتظر ظهور پسران خدا می باشد. زیرا خلقت مطیع بطالت شد نه به اراده خود بلکه بخاطر او که آنرا مطیع گردانید.
در امید که خود خلقت نیز از قید فساد خلاصی خواهد یافت تا در آزادی جلال فرزندان خدا شریک شود” سقوط انسانیت در گناه بر روی همه چیز اثر گذاشت، منجمله بر روی دنیایی که ما در آن زندگی می کنیم. همه چیز در طبیعت تسلیم انحطاط و ویرانیست. گناه نتیجه اصلی بلاهای طبیعت است، همانطور که دلیل مرگ، بیماری و عذاب است. ما می فهمیم که چرا بلاهای طبیعی ایجاد می شوند. چیزی که ما نمی فهمیم این است که چرا خدا اجازه می دهد آنها اتفاق بیفتند. چرا خدا اجازه داد سونامی اتفاق افتاده و بیش از ۲۲۵۰۰۰ نفر از مردم آسیا را بکشد؟ چرا خدا اجازه داد گردباد کاترینا خانه هزاران نفر را نابود کند؟
یکی از نتایج این بلاها این است که اعتماد ما به دنیا تکان می خورد و آنوقت مجبور می شویم که به ابدیت فکر کنیم. معمولا بعد از بلاهاست که کلیساها پر می شوند چون مردم متوجه می شوند که چقدر زندگیشان شکننده است و زندگی آنها در یک لحظه می تواند از آنها گرفته شود. چیزی که می دانیم این است که خدا نیکوست! خیلی از معجزات عجیب در زمان بلاهای آسمانی اتفاق می افتند که حتی از خسارات جانی و مالی بیشتری جلوگیری می شود.
بلاهای آسمانی باعث می شوند که ملیونها نفر ارجحیتهای زندگیشان را دوباره ارزیابی کنند. صدها میلیون دلار در راه کمک به ضایعه دیده گان فرستاده می شود. سازمانهای مسیحی موقعیت کمک ، خدمت، مشاوره، دعا، و رهبری مردم را پیدا می کنند که باعث نجات مردم بوسیله عیسی مسیح شوند! خدا می تواند، و اینکار را انجام می دهد که از سوانح وحشتناک هم چیزهای خوب بیرون می آورد (رومیان ۸: ۲۸).
منبع: www.gotquestions.org