کشیش مهران پورپشنگ
یک نقل قول مشهور می گوید:”خنده بهترین دارو است”. آیا تا به حال روز سخت و غم انگیزی داشته اید که احساس افسردگی، خستگی و نومیدی شما را آزار می داد، اما ناگهان چیزی واقعا خندار، خلق و خوی شما را کاملا تغییر داد؟
یک نفر می گفت با غم و اندوه به خواب رفتم. خواب خنده داری دیدم. از صدای خنده ام بیدار شدم. آیا این اتفاقات بر حسب شانس و تصادف بوده است یا دخالت الهی؟ گاهی در شرایط تلخ و نومیدی، خداوند شرایطی را فراهم می آورد تا شما بخندید.
بدون شک، شوخ طبعی گناه نیست. ایمانداران مسیحی در مهمانی ها و حتی جلسات مطالعه کتاب مقدس، با شنیدن نکته ای برای لحظاتی می خندند. در جلسات کلیسا، نیز می خندیم.
شوخ طبعی خداوند را می توان در کتاب مقدس مشاهده کرد. فلسطینی ها صندوق عهد خدا را به معبدی که بت “داجون” قرار داشت، بردند و آن را نزدیک بت گذاشتند. اما صبح روز بعد، فلسطینی ها دیدند که بت داجون مقابل صندوق عهد خدا به زمین افتاده. آن ها داجون را برداشته و دوباره سر جایش گذاشتند. اما صبح روز بعد باز همان اتفاق رخ داد: بت مقابل صندوق عهد افتاده بود. با این تفاوت که این بار سر داجون و دو دستش قطع شده بود (اول سموئیل فصل ۵ آیات ۱- ۵). خداوند با ایجاد موقعیت کمدی، فلسطینی ها را گیج و سردرگم کرده بود.
خدا به قوم اسرائیل گفت:” آنقدر گوشت خواهید خورد، به حدی که از دماغ تان درآید و از آن بیزار شوید” (اعداد فصل ۱۱ آیات ۱۹- ۲۰).
داود در مزمورش نوشت که خداوند به به دشمنانش که خشن، بی رحم و کاملا مسلح هستند، می خندد (مزمور ۵۹ آیات ۶- ۸). او در جای دیگر نوشت:” خداوند به آدم شریر می خندد، زیرا می بیند که روز داوری او نزدیک است” (مزمور ۳۷ آیات ۱۲- ۱۳). خداوند به نقشه ها و توطئه های پادشاهان و رهبران ممالک می خندد (مزمور ۲ آیه ۴).
اما گاهی شوخی ها از خط قرمز عبور می کند. در این مورد کتاب مقدس هشدار می دهد:” گفتار کثیف، سخنان زشت و شوخی های خلاف ادب، شایسته شما نیست” (افسسیان فصل ۵ آیه ۴). توجه داشته باشید که این آیه نمی گوید شوخی گناه است، بلکه ایمانداران را ترغیب می کند تا از ذکر آن دسته از شوخی هایی که حاوی عبارات گناه آلود و توهین آمیز است، بپرهیزند.
واقعیت این است که گاهی زندگی سرد و خشن می شود. در این جاست که خنده می تواند ما را از وضعیت غصه و ناراحتی رهایی دهد. بنابراین خنده و شوخ طبعی تا زمانی که به تحقیر و تمسخر دیگران نپردازد، گناه نمی باشد.
بشر شبیه خدا آفریده شده (پیدایش فصل آیه ۲۷). بنابراین از بسیاری از خصوصیات و عواطف خدا برخورداریم. مثلا ما از عقل خود می توانیم برای فعالیت های مفید استفاده کنیم، یا از آن سوءاستفاده نماییم. خنده و حس شوخ طبعی ما بخشی از شخصیت خداست که به ما عطا شده است. اگر خدا مخالف خنده و شوخ طبعی بود، بدون تردید این حس را به ما نمی بخشید. در نتیجه ما نمی دانستیم خنده چیست و هیچکس شوخ طبع نبود.
خدا می خواهد ما شاد و خندان باشیم. کلام خدا می فرماید:”شادی دل مانند داروی شفابخش است، اما روح پژمرده انسان را بیمار می کند” (امثال سلیمان فصل ۱۷ آیه ۲۲). نویسنده مزمور نوشت:” هنگامی که خداوند ما را از اسارت به اورشلیم باز آورد، فکر کردیم خواب می بینیم! سپس دهان ما از خنده پر شد و سرود شادی سر دادیم!” (مزمور ۱۲۶ آیات ۱- ۲). کلام خدا می فرماید:” زمانی برای گریه، زمانی برای خنده” (جامعه فصل ۳ آیه ۴).
خدا به ما توانایی خنده، شوخ طبعی و شوخی کردن را به ما بخشیده است. مسیح فرمود:”شما نیز از شادی من لبریز شوید، تا مالامال از خوشی گردید” (یوحنا فصل ۱۵ آیه ۱۱). در جای دیگر فرمود:” زمانی خواهد رسید که از خوشی، خواهید خندید” (لوقا فصل ۶ آیه ۲۱). پولس رسول به مسیحیان توصیه کرد:” در خداوند دائما شاد باشید و باز هم می گویم شاد باشید” (فیلیپیان فصل ۴ آیه ۴).