صخره Rock
لغت فوق به معنای سنگ سخت و بزرگ می‌باشد.
کلمه صخره برای اولین بار توسط یعقوب برای نامیدن خداوند مورد استفاده قرار گرفته شد و پنج بار واژه صخره، در سرود موسی به خداوند نسبت داده شده است و در کتاب مزامیر، اشعیا و سایر کتابهای عهد قدیم، خداوند صخره قوم خود نامیده شده است. علت استفاده از کلمه صخره، استحکام و امنیتی است که بر روی آن قرار دارد. در عهد جدید عیسای مسیح صخره نامیده شده است.
منابع کتاب مقدس: پیدایش باب ۴۹ – تثنیه باب ۳۲ – مزامیر باب ۲۸ و ۳۱ – اشعیا باب ۴۴ – رومیان باب ۹ – قرنتیان اول باب ۱۰ – پطرس اول باب ۲
پیدایش باب ۴۹ آیه ۲۴
۲۴ لیکن کمان وی در قوت قایم ماند و بازوهای دستش به دست قدیر یعقوب مقوی گردید که از آنجاست شبان و صخره اسرائیل.
تثنیه باب ۳۲ آیه ۴
۴ او صخره است و اعمال او کامل. زیرا همه طریقهای او انصاف است. خدای امین و از ظلم مبرا. عادل و راست است او.
تثنیه باب ۳۲ آیه ۱۵
۱۵ لیکن یشُّورون فربه شده، لگد زد. تو فربه و تنومند و چاق شده ای. پس خدایی را که او را آفریده بود، ترک کرد. و صخره نجات خود را حقیر شمرد.
تثنیه باب ۳۲ آیه ۱۸
۱۸ و به صخره‌ای که تو را تولید نمود، اعتنا ننمودی، و خدای آفریننده خود را فراموش کردی.
تثنیه باب ۳۲ آیه ۳۰ تا ۳۱
۳۰ چگونه یک نفر هزار را تعاقب می‌کرد و دو نفر ده هزار را منهزم می‌ساختند. اگر صخره ایشان،ایشان را نفروخته. و خداوند، ایشان را تسلیم ننموده بود. ۳۱ زیرا که صخره ایشان مثل صخره ما نیست. اگرچه هم دشمنان ما خود، حَکَم باشند.
مزامیر باب ۲۸ آیه ۱
۱ ای خداوند، نزد تو فریاد برمی آورم.ای صخره من، از من خاموش مباش، مبادا اگر از من خاموش شوی، مثل آنانی باشم که به حفره فرو می‌روند.
