لغت فوق به معنای خدای اربابان می‌باشد.
رب الارباب نامی است که به سبب برتری خداوند بر تمامی صاحبان و مالکان مال وقدرت، به وی داده شده است.
منابع کتاب مقدس: تیموتائوس اول باب ۶ – مکاشفه باب ۱۷ و ۱۹
تیموتائوس اول باب ۶ آیه ۱۵
۱۵ که آن را آن متبارک و قادر وحید و ملک الملوک و رب الارباب در زمان معین به ظهور خواهد آورد.
مکاشفه باب ۱۷ آیه ۱۴
۱۴ ایشان با بره جنگ خواهند نمود و بره بر ایشان غالب خواهد آمد، زیرا که او رب الارباب و پادشاه پادشاهان است و آنانی نیزکه با وی هستند که خوانده شده و برگزیده و امینند.”
مکاشفه باب ۱۹ آیه ۱۶
۱۶ و بر لباس و ران او نامی مرقوم است یعنی “پادشاه پادشاهان و رب الارباب ”.
